Złamania płaskowyżu piszczelowego w połączeniu z ipsilateralnymi złamaniami wału piszczelowego są powszechnie obserwowane w urazach o wysokiej energii, przy czym 54% jest otwartych złamań. Wcześniejsze badania wykazały, że 8,4% złamań płaskowyżu piszczelowego jest związanych z współbieżnymi złamaniami wału piszczelowego, podczas gdy 3,2% pacjentów z złamaniem wału piszczelowego ma jednocześnie złamania płaskowyżu piszczelowego. Oczywiste jest, że połączenie ipsilateralnego płaskowyżu piszczelowego i złamań wału nie jest rzadkie.
Ze względu na wysokoenergetyczny charakter takich urazów często występuje poważne uszkodzenie tkanki miękkiej. Teoretycznie system płyty i śruby ma zalety wewnętrznego utrwalenia złamań płaskowyżu, ale to, czy lokalna tkanka miękka może tolerować wewnętrzne fiksacja za pomocą układu płytowego i śrubowego, jest również czynnikiem klinicznym. Dlatego istnieją obecnie dwie powszechnie stosowane opcje do wewnętrznego utrwalania pęknięć płaskowyżu piszczelowego w połączeniu ze złamaniami wału piszczelowego:
1. MIPPO (Minimalnie inwazyjna osteosynteza płyty) z długą płytą;
2. Śruba śródszpikowa paznokci + śruba płaskowa.
Obie opcje są zgłaszane w literaturze, ale obecnie nie ma konsensusu, który jest lepszy lub gorszy pod względem szybkości gojenia pęknięć, czasu gojenia pęknięć, wyrównania kończyn dolnych i powikłań. Aby rozwiązać ten problem, uczeni z koreańskiego szpitala uniwersyteckiego przeprowadzili badanie porównawcze.
Badanie obejmowało 48 pacjentów ze złamaniami płaskowyżu piszczeli w połączeniu ze złamaniami wału piszczelowego. Wśród nich 35 przypadków potraktowano techniką MIPPO, z boczną wstawieniem stalowej płyty do utrwalenia, a 13 przypadków potraktowano śrubami płaskowyżnymi w połączeniu z infrapatellarnym podejściem do wewnątrznowoczelnego utrwalania paznokci.
▲ Przypadek 1: Wewnętrzna fiksacja płytki stalowej bocznej MIPPO. 42-letni mężczyzna, biorący udział w wypadku samochodowym, miało otwarte pękanie wału piszczelowego (typ Gustilo II) i jednocześnie przyśrodkowe pękanie sprężania płaskowyżu piszczelowego (typ Schatzker IV).
▲ Przypadek 2: Pieczelna śruba płaskowa + suprapatellar śródchodźwienia paznokci wewnętrzne. 31-letni mężczyzna, biorący udział w wypadku samochodowym, wykazywał otwarte pękanie wału piszczelowego (typ Gustilo IIIA) i jednoczesne złamanie płaskowyżu kości piszczelowej (typ Schatzker I). Po oczyszczeniu rany i terapii rany pod ciśnieniem (VSD) rana przeszczepiono skórę. Do redukcji i utrwalenia płaskowyżu zastosowano dwie śruby 6,5 mm, a następnie śródszpikowane mocowanie paznokci wału piszczelowego poprzez podejście nadprapatelarne.
Wyniki wskazują, że nie ma statystycznie istotnej różnicy między dwoma podejściami chirurgicznymi pod względem czasu gojenia się złamania, szybkości gojenia pęknięć, wyrównania kończyn dolnych i powikłań.
Podobnie jak w połączeniu pęknięć wału piszczelowego ze złamaniami stawu skokowego lub złamań wału kości udowej z złamaniami szyi kości udowej, pęknięcia wału piszczelowego indukowane wysokoenergetycznie mogą również prowadzić do obrażeń w sąsiednim stawie kolanowym. W praktyce klinicznej zapobieganie błędnej diagnozy stanowi głównym problemem w diagnozowaniu i leczeniu. Ponadto, przy wyborze metod fiksacji, chociaż bieżące badania sugerują, że nie ma znaczących różnic, wciąż należy wziąć pod uwagę kilka punktów:
1. W przypadkach udowych pęknięć płaskowyżu piszczelowego, w których proste utrwalanie śruby jest trudne, priorytecie można zastosować długą płytkę z fiksacją MIPPO w celu odpowiedniego ustabilizowania płaskowyżu piszczelowego, przywracania zgodności powierzchni stawowej i wyrównania kończyn dolnych.
2. W przypadkach prostych złamań płaskowyżu piszczelowego, przy minimalnie inwazyjnych nacięciach, można osiągnąć skuteczną redukcję i utrwalanie śrub. W takich przypadkach można nadać priorytet utrwalanie śrubowego śródszpikowego utrwalania paznokci wału piszczelowego.
Czas po: Mar-09-2024
