Złamania plateau kości piszczelowej połączone ze złamaniami trzonu kości piszczelowej po tej samej stronie są często spotykane w urazach wysokoenergetycznych, przy czym 54% z nich to złamania otwarte. Wcześniejsze badania wykazały, że 8,4% złamań plateau kości piszczelowej jest związanych ze współistniejącymi złamaniami trzonu kości piszczelowej, podczas gdy u 3,2% pacjentów ze złamaniem trzonu kości piszczelowej występują również złamania plateau kości piszczelowej. Jest oczywiste, że połączenie złamań plateau kości piszczelowej po tej samej stronie i złamania trzonu kości piszczelowej nie jest rzadkością.
Ze względu na wysoką energię takich urazów, często dochodzi do poważnych uszkodzeń tkanek miękkich. Teoretycznie system płyt i śrub ma zalety w stabilizacji wewnętrznej złamań plateau, ale to, czy miejscowe tkanki miękkie tolerują stabilizację wewnętrzną systemem płyt i śrub, jest również kwestią kliniczną. Dlatego obecnie istnieją dwie powszechnie stosowane opcje stabilizacji wewnętrznej złamań plateau kości piszczelowej w połączeniu ze złamaniami trzonu kości piszczelowej:
1. Technika MIPPO (Minimalnie Inwazyjna Osteosynteza Płytkowa) z użyciem długiej płytki;
2. Gwóźdź śródszpikowy + śruba plateau.
Obie opcje są opisane w literaturze, ale obecnie nie ma konsensusu co do tego, która z nich jest lepsza, a która gorsza pod względem szybkości gojenia się złamań, czasu gojenia, ustawienia kończyn dolnych i powikłań. Aby to zbadać, naukowcy z koreańskiego szpitala uniwersyteckiego przeprowadzili badanie porównawcze.
Badaniem objęto 48 pacjentów ze złamaniami plateau kości piszczelowej w połączeniu ze złamaniami trzonu kości piszczelowej. Spośród nich 35 przypadków leczono techniką MIPPO z bocznym wprowadzeniem stalowej płytki do stabilizacji, a 13 przypadków leczono śrubami plateau w połączeniu z dostępem podrzepkowym do stabilizacji gwoździem śródszpikowym.
▲ Przypadek 1: Boczna stabilizacja wewnętrzna stalową płytką MIPPO. 42-letni mężczyzna, uczestnik wypadku samochodowego, zgłosił się z otwartym złamaniem trzonu kości piszczelowej (typu Gustilo II) i towarzyszącym złamaniem kompresyjnym plateau przyśrodkowej kości piszczelowej (typu Schatzker IV).
▲ Przypadek 2: Śruba plateau kości piszczelowej + wewnętrzna stabilizacja gwoździem śródszpikowym nadrzepkowym. 31-letni mężczyzna, uczestnik wypadku samochodowego, zgłosił się z otwartym złamaniem trzonu kości piszczelowej (typ Gustilo IIIa) i towarzyszącym złamaniem bocznego plateau kości piszczelowej (typ Schatzker I). Po oczyszczeniu rany i zastosowaniu terapii podciśnieniowej (VSD), wykonano przeszczep skóry. Do nastawienia i stabilizacji plateau użyto dwóch śrub 6,5 mm, a następnie wykonano stabilizację trzonu kości piszczelowej gwoździem śródszpikowym z dostępu nadrzepkowego.
Wyniki wskazują, że nie ma statystycznie istotnej różnicy pomiędzy tymi dwoma podejściami chirurgicznymi pod względem czasu gojenia się złamania, szybkości gojenia złamania, ustawienia kończyn dolnych i powikłań.
Podobnie jak w przypadku połączenia złamań trzonu kości piszczelowej ze złamaniami stawu skokowego lub złamań trzonu kości udowej ze złamaniami szyjki kości udowej, złamania trzonu kości piszczelowej wywołane dużą energią mogą również prowadzić do urazów w sąsiednim stawie kolanowym. W praktyce klinicznej zapobieganie błędnej diagnozie jest priorytetem w diagnostyce i leczeniu. Ponadto, przy wyborze metod stabilizacji, chociaż aktualne badania nie wskazują na istotne różnice, nadal należy wziąć pod uwagę kilka kwestii:
1. W przypadku wieloodłamowych złamań plateau kości piszczelowej, w których proste unieruchomienie za pomocą śrub jest trudne, priorytet może zostać nadany zastosowaniu długiej płytki z fiksacją MIPPO w celu odpowiedniej stabilizacji plateau kości piszczelowej, przywrócenia zgodności powierzchni stawowych i ustawienia kończyny dolnej.
2. W przypadku prostych złamań plateau kości piszczelowej, przy minimalnie inwazyjnych nacięciach, możliwe jest skuteczne nastawienie i zespolenie śrubami. W takich przypadkach priorytetem może być zespolenie śrubami, a następnie zespolenie trzonu kości piszczelowej gwoździem śródszpikowym nadłopatkowym.
Czas publikacji: 09-03-2024
