„Repozycja i stabilizacja złamań obejmujących tylną kolumnę plateau kości piszczelowej stanowią wyzwanie kliniczne. Ponadto, w zależności od czterokolumnowej klasyfikacji plateau kości piszczelowej, istnieją różnice w dostępie chirurgicznym do złamań obejmujących tylną kolumnę przyśrodkową lub tylną kolumnę boczną”.
Płaskowyż piszczelowy można podzielić na trzykolumnowy i czterokolumnowy
Wcześniej szczegółowo omówiłeś podejścia chirurgiczne stosowane w przypadku złamań obejmujących tylne boczne plateau kości piszczelowej, w tym podejście Carlsona, podejście Frosha, zmodyfikowane podejście Frosha, podejście powyżej głowy kości strzałkowej oraz podejście z boczną osteotomią kłykcia kości udowej.
Do odsłonięcia tylnego słupa plateau kości piszczelowej powszechnie stosuje się również podejście tylno-przyśrodkowe w kształcie litery S oraz odwrotne podejście w kształcie litery L, jak pokazano na poniższym schemacie:
a: Dostęp Lobenhoffera lub bezpośredni dostęp tylny przyśrodkowy (zielona linia). b: Bezpośredni dostęp tylny (pomarańczowa linia). c: Dostęp tylny przyśrodkowy w kształcie litery S (niebieska linia). d: Dostęp tylny przyśrodkowy w kształcie odwróconej litery L (czerwona linia). e: Dostęp tylny boczny (fioletowa linia).
Różne podejścia chirurgiczne charakteryzują się różnym stopniem odsłonięcia tylnego słupa kręgosłupa. W praktyce klinicznej wybór metody odsłonięcia powinien być ustalany na podstawie konkretnego miejsca złamania.
Zielony obszar przedstawia zakres ekspozycji dla odwrotnego podejścia w kształcie litery L, natomiast żółty obszar przedstawia zakres ekspozycji dla podejścia tylno-bocznego.
Zielony obszar przedstawia podejście tylno-przyśrodkowe, natomiast pomarańczowy obszar przedstawia podejście tylno-boczne.
Czas publikacji: 25.09.2023
