„Repozycjonowanie i fiksacja złamań obejmujących tylną kolumnę plateau piszczelowego stanowią wyzwanie kliniczne. Ponadto, w zależności od czterokolumnowej klasyfikacji plateau piszczelowego, istnieją różnice w podejściach chirurgicznych do złamań obejmujących tylną przyśrodkową lub tylną boczną kolumnę”.
Płaskowyż piszczelowy można podzielić na trzykolumnowy i czterokolumnowy
Wcześniej szczegółowo omówiłeś podejścia chirurgiczne stosowane w przypadku złamań obejmujących tylne boczne plateau kości piszczelowej, w tym podejście Carlsona, podejście Frosha, zmodyfikowane podejście Frosha, podejście powyżej głowy kości strzałkowej oraz podejście polegające na bocznej osteotomii kłykcia kości udowej.
W przypadku odsłonięcia tylnego słupa plateau kości piszczelowej, do innych powszechnie stosowanych podejść zalicza się podejście tylno-przyśrodkowe w kształcie litery S oraz podejście odwrócone w kształcie litery L, jak pokazano na poniższym schemacie:
a: Dostęp Lobenhoffera lub bezpośredni dostęp tylny przyśrodkowy (zielona linia). b: Bezpośredni dostęp tylny (pomarańczowa linia). c: Dostęp tylny przyśrodkowy w kształcie litery S (niebieska linia). d: Dostęp tylny przyśrodkowy w kształcie odwróconej litery L (czerwona linia). e: Dostęp tylny boczny (fioletowa linia).
Różne podejścia chirurgiczne charakteryzują się różnym stopniem odsłonięcia tylnego słupa kręgosłupa. W praktyce klinicznej wybór metody odsłonięcia powinien być ustalany na podstawie konkretnej lokalizacji złamania.
Zielony obszar przedstawia zakres ekspozycji dla odwrotnego podejścia w kształcie litery L, natomiast żółty obszar przedstawia zakres ekspozycji dla podejścia bocznego tylnego.
Zielony obszar przedstawia podejście tylno-przyśrodkowe, natomiast pomarańczowy obszar przedstawia podejście tylno-boczne.
Czas publikacji: 25-09-2023
