Uszkodzenie łąkotkito jedna z najczęstszych kontuzji kolana, występująca częściej u młodych dorosłych i częściej u mężczyzn niż u kobiet.
Łąkotka jest strukturą amortyzującą w kształcie litery C, zbudowaną z elastycznej chrząstki, umieszczoną pomiędzy dwiema głównymi kościami tworzącymistaw kolanowy.Łąkotka działa jak poduszka, zapobiegając uszkodzeniu chrząstki stawowej w wyniku uderzenia.Uszkodzenia łąkotki mogą być spowodowane urazem lub zwyrodnieniem.Uszkodzenie łąkotkispowodowane poważnym urazem może być powikłane uszkodzeniem tkanki miękkiej kolana, takim jak uszkodzenie więzadła pobocznego, uszkodzenie więzadła krzyżowego, uszkodzenie torebki stawowej, uszkodzenie powierzchni chrząstki itp. i często jest przyczyną obrzęku po urazie.
Do urazów łąkotki najczęściej dochodzi, gdy:staw kolanowyprzechodzi od zgięcia do wyprostu, któremu towarzyszy rotacja.Najczęstszym uszkodzeniem łąkotki jest uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej, najczęstsze jest uszkodzenie rogu tylnego łąkotki, a najczęstsze jest pęknięcie podłużne.Długość, głębokość i lokalizacja uszkodzenia zależą od stosunku kąta łąkotki tylnej pomiędzy kłykciami kości udowej i kości piszczelowej.Wrodzone nieprawidłowości łąkotki, szczególnie chrząstki krążkowej bocznej, częściej prowadzą do zwyrodnienia lub uszkodzenia.Wrodzone wiotkość stawów i inne zaburzenia wewnętrzne mogą również zwiększać ryzyko uszkodzenia łąkotki.
Na powierzchni stawowej kości piszczelowej znajdują siękości przyśrodkowe i boczne w kształcie łąkotki, zwane meniskami, które są grubsze na krawędziach i ściśle połączone z torebką stawową, a cienkie w środku, które są wolne.Łąkotka przyśrodkowa ma kształt litery „C”, z rogiem przednim przyczepionym do punktu przyczepu więzadła krzyżowego przedniego, róg tylny przyczepiony jest pomiędzypiszczelowywzniesienie międzykłykciowe i punkt przyczepu więzadła krzyżowego tylnego, a środek jego zewnętrznego brzegu jest ściśle połączony z więzadłem pobocznym przyśrodkowym.Łąkotka boczna ma kształt litery „O”, jej róg przedni jest przymocowany do punktu przyczepu więzadła krzyżowego przedniego, róg tylny jest przymocowany do łąkotki przyśrodkowej przed rogiem tylnym, jego zewnętrzna krawędź nie jest połączona z więzadłem pobocznym bocznym i jego zakres ruchu jest mniejszy niż w przypadku łąkotki przyśrodkowej.duży.Łąkotka może w pewnym stopniu poruszać się wraz z ruchem stawu kolanowego.Menisk przesuwa się do przodu, gdy kolano jest wyprostowane i cofa się, gdy kolano jest zgięte.Łąkotka jest chrząstką włóknistą, która sama nie jest ukrwiona, a jej odżywianie pochodzi głównie z płynu maziowego.Tylko część obwodowa połączona z torebką stawową otrzymuje pewien dopływ krwi z błony maziowej.
Dlatego też, oprócz samonaprawy po uszkodzeniu części brzegowej, menisku nie da się samodzielnie naprawić po usunięciu menisku.Po usunięciu łąkotki z błony maziowej można zregenerować włóknisto-chrzęstną, cienką i wąską łąkotkę.Normalna łąkotka może zwiększyć zagłębienie kłykcia kości piszczelowej i amortyzować wewnętrzne i zewnętrzne kłykcie kości udowej, aby zwiększyć stabilność stawu i wstrząs buforowy.
Przyczyny uszkodzenia łąkotki można z grubsza podzielić na dwie kategorie, jedna jest spowodowana urazem, a druga jest spowodowana zmianami zwyrodnieniowymi.Ten pierwszy często powoduje gwałtowne obrażenia kolana z powodu ostrej kontuzji.Kiedy staw kolanowy jest zgięty, powoduje silną koślawość lub szpotawość, rotację wewnętrzną lub rotację zewnętrzną.Górna powierzchnia łąkotki w większym stopniu porusza się wraz z kłykciem kości udowej, natomiast pomiędzy dolną powierzchnią a plateau kości piszczelowej powstaje siła ścinająca tarcia rotacyjnego.Siła nagłych ruchów jest bardzo duża, a gdy siła obrotowa i zgniatająca przekroczy dopuszczalny zakres ruchu menisku, może spowodować uszkodzenie menisku.Uszkodzenie łąkotki spowodowane zmianami zwyrodnieniowymi może nie mieć oczywistej historii ostrego urazu.Dzieje się tak zazwyczaj na skutek częstej konieczności pracy w pozycji półprzysiadu lub przysiadu oraz powtarzającego się przez dłuższy czas zgięcia, rotacji i wyprostu stawu kolanowego.Menisk jest wielokrotnie ściskany i ścierany.prowadzić do skaleczeń.
Zapobieganie:
Ponieważ łąkotka boczna nie jest połączona z więzadłem pobocznym bocznym, zakres ruchu jest większy niż łąkotki przyśrodkowej.Ponadto łąkotka boczna często ma wrodzone deformacje krążkowe, zwane wrodzoną łąkotką krążkową.Dlatego istnieje większe ryzyko uszkodzenia.
Urazy łąkotkiczęściej występują u graczy w piłkę, górników i tragarzy.Kiedy staw kolanowy jest w pełni wyprostowany, więzadła poboczne przyśrodkowe i boczne są napięte, staw jest stabilny, a ryzyko uszkodzenia łąkotki jest mniejsze.Kiedy kończyna dolna jest obciążona, stopa jest unieruchomiona, a staw kolanowy znajduje się w pozycji półzgięcia, łąkotka cofa się.rozdarty.
Aby zapobiec urazom łąkotki, należy przede wszystkim zwracać uwagę na urazy stawu kolanowego w życiu codziennym, rozgrzewać się przed ćwiczeniami, w pełni ćwiczyć staw i unikać kontuzji sportowych podczas ćwiczeń.Osobom starszym zaleca się ograniczenie wyczerpujących sportów konfrontacyjnych, takich jak koszykówka, piłka nożna, rugby itp., ze względu na pogorszenie koordynacji ciała i elastyczność więzadeł mięśniowych.Jeśli musisz brać udział w wyczerpujących sportach konfrontacyjnych, powinieneś także zwrócić uwagę na to, co możesz zrobić i unikać wykonywania trudnych ruchów, zwłaszcza ruchów zginania kolan i obracania się.Po ćwiczeniach powinieneś także zadbać o ogólny relaks, zwracać uwagę na odpoczynek, unikać zmęczenia i przeziębienia.
Możesz także ćwiczyć mięśnie wokół stawu kolanowego, aby wzmocnić stabilność stawu kolanowego i zmniejszyć ryzyko uszkodzenia łąkotki kolana.Ponadto pacjenci powinni zwracać uwagę na zdrową dietę, jeść więcej zielonych warzyw oraz pokarmów wysokobiałkowych i wysokowapniowych, ograniczać spożycie tłuszczu i schudnąć, ponieważ nadmierne obciążanie zmniejszy stabilność stawu kolanowego.
Czas publikacji: 13 października 2022 r
