Aktualności - „Wewnętrzne zespolenie złamań trzonu kości ramiennej techniką osteosyntezy płytki wewnętrznej przyśrodkowej (MIPPO).”

Akceptowalne kryteria gojenia się złamań trzonu kości ramiennej to zgięcie przednio-tylne mniejsze niż 20°, boczne mniejsze niż 30°, rotacja mniejsza niż 15° i skrócenie mniejsze niż 3 cm.W ostatnich latach, wraz ze wzrostem wymagań dotyczących funkcjonowania kończyny górnej i szybkiego powrotu do zdrowia w życiu codziennym, coraz powszechniejsze staje się leczenie chirurgiczne złamań trzonu kości ramiennej.Do głównych metod zalicza się powlekanie przednie, przednio-boczne i tylne w celu stabilizacji wewnętrznej, a także wbijanie gwoździ śródszpikowych.Badania wskazują, że ryzyko braku zrostu w przypadku otwartego zespolenia wewnętrznego złamania kości ramiennej wynosi około 4-13%, a jatrogenne uszkodzenie nerwu promieniowego występuje w około 7% przypadków.

Aby uniknąć jatrogennego uszkodzenia nerwu promieniowego i zmniejszyć ryzyko braku zrostu w przypadku otwartej redukcji, krajowi uczeni w Chinach przyjęli podejście przyśrodkowe, stosując technikę MIPPO do zespolenia złamań trzonu kości ramiennej, i osiągnęli dobre wyniki.

Zabiegi chirurgiczne

Krok pierwszy: Pozycjonowanie.Pacjent leży na plecach, z chorą kończyną odwiedzioną pod kątem 90 stopni i ułożoną na bocznym stole operacyjnym.

Krok drugi: Nacięcie chirurgiczne.W konwencjonalnym przyśrodkowym mocowaniu pojedynczą płytką (Kanghui) u pacjentów wykonuje się dwa podłużne nacięcia o długości około 3 cm każde w pobliżu końca bliższego i dalszego.Nacięcie bliższe służy jako wejście do dostępu częściowego mięśnia naramiennego i piersiowego większego, natomiast nacięcie dystalne znajduje się nad nadkłykciem przyśrodkowym kości ramiennej, pomiędzy mięśniem dwugłowym i trójgłowym ramienia.

▲ Schemat ideowy nacięcia proksymalnego.

①: Nacięcie chirurgiczne;②: Żyła odpromieniowa;③: mięsień piersiowy większy;④: Mięsień naramienny.

▲ Schematyczny diagram nacięcia dystalnego.

①: Nerw pośrodkowy;②: Nerw łokciowy;③: Mięsień ramienny;④: Nacięcie chirurgiczne.

Krok trzeci: Włożenie i zamocowanie płytki.Płytkę wprowadza się przez nacięcie proksymalne, przylegając do powierzchni kości i przechodząc pod mięśniem ramiennym.Płytkę mocuje się najpierw do bliższego końca złamania trzonu kości ramiennej.Następnie, za pomocą rotacyjnego wyciągu na kończynie górnej, złamanie zostaje zamknięte i wyrównane.Po zadowalającej redukcji pod fluoroskopią, przez dystalne nacięcie wprowadza się standardową śrubę, aby przymocować płytkę do powierzchni kości.Następnie dokręca się śrubę blokującą, kończąc mocowanie płytki.