Złamanie międzykrętarzowe kości udowej jest najczęstszym złamaniem biodra w praktyce klinicznej i jednym z trzech najczęstszych złamań związanych z osteoporozą u osób starszych.Leczenie zachowawcze wymaga długotrwałego leżenia w łóżku i stwarza duże ryzyko odleżyn, infekcji płuc, zatorowości płucnej, zakrzepicy żył głębokich i innych powikłań.Trudności pielęgnacyjne są znaczne, a okres rekonwalescencji długi, co stanowi duże obciążenie zarówno dla społeczeństwa, jak i rodziny.Dlatego wczesna interwencja chirurgiczna, jeśli jest tolerowana, ma kluczowe znaczenie dla uzyskania korzystnych wyników funkcjonalnych w złamaniach szyjki kości udowej.
Obecnie wewnętrzna stabilizacja PFNA (proximal femoral Nail Antirotation System) uznawana jest za złoty standard w chirurgicznym leczeniu złamań szyjki kości udowej.Uzyskanie pozytywnego wsparcia podczas nastawiania złamań biodra ma kluczowe znaczenie dla umożliwienia wczesnych ćwiczeń funkcjonalnych.Śródoperacyjna fluoroskopia obejmuje projekcję przednio-tylną (AP) i boczną w celu oceny zmniejszenia przedniej przyśrodkowej kory kości udowej.Jednakże podczas operacji mogą wystąpić konflikty pomiędzy tymi dwiema perspektywami (tj. dodatnia w widoku bocznym, ale nie przednio-tylna i odwrotnie).W takich przypadkach ocena, czy redukcja jest akceptowalna i czy konieczna jest korekta, stanowi wyzwanie dla praktyków klinicznych.Naukowcy ze szpitali krajowych, takich jak Szpital Oriental i Szpital Zhongshan, zajęli się tym problemem, analizując dokładność oceny pozytywnego i negatywnego wsparcia w projekcji przednio-tylnej i bocznej, stosując jako standard pooperacyjną trójwymiarową tomografię komputerową.
▲ Diagram ilustruje podparcie dodatnie (a), podparcie neutralne (b) i podparcie ujemne (c) wzorce złamań biodra w widoku przednio-tylnym.
▲ Diagram ilustruje podparcie dodatnie (d), podparcie neutralne (e) i podparcie ujemne (f) wzorce złamań biodra w widoku bocznym.
W artykule zawarto dane przypadków 128 pacjentów ze złamaniami szyjki kości udowej.Śródoperacyjne obrazy przednio-tylne i boczne zostały oddzielnie dostarczone dwóm lekarzom (jednemu z mniejszym doświadczeniem i jednemu z większym doświadczeniem) w celu oceny pozytywnego lub negatywnego wsparcia.Po wstępnej ocenie, po 2 miesiącach przeprowadzono ponowną ocenę.Pooperacyjne obrazy CT zostały przekazane doświadczonemu profesorowi, który określił, czy przypadek był pozytywny, czy negatywny, co posłużyło jako standard do oceny trafności ocen obrazów przez dwóch pierwszych lekarzy.Główne porównania zawarte w artykule są następujące:
(1) Czy istnieją istotne statystycznie różnice w wynikach oceny pomiędzy lekarzami mniej doświadczonymi i bardziej doświadczonymi w pierwszej i drugiej ocenie?Dodatkowo w artykule zbadano spójność międzygrupową pomiędzy grupami mniej doświadczonymi i bardziej doświadczonymi w przypadku obu ocen oraz spójność wewnątrzgrupową pomiędzy obiema ocenami.
(2) Używając CT jako złotego standardu odniesienia, w artykule zbadano, co jest bardziej wiarygodne w ocenie jakości redukcji: ocena boczna czy przednio-tylna.
Winiki wyszukiwania
1. W obu rundach ocen, w których standardem odniesienia była CT, nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w czułości, swoistości, odsetku wyników fałszywie dodatnich, odsetku fałszywie ujemnych i innych parametrach związanych z oceną jakości redukcji na podstawie śródoperacyjnego badania X- różnice między dwoma lekarzami o różnym poziomie doświadczenia.
2. W ocenie jakości redukcji na przykładzie pierwszej oceny:
- Jeżeli istnieje zgodność pomiędzy oceną przednio-tylną i boczną (zarówno dodatnią, jak i obustronnie niepozytywną), wiarygodność przewidywania jakości redukcji w badaniu CT wynosi 100%.
- W przypadku rozbieżności pomiędzy oceną przednio-tylną i boczną, wiarygodność kryteriów oceny bocznej w przewidywaniu jakości redukcji w CT jest większa.
▲ Diagram ilustruje dodatnie podparcie pokazane w widoku przednio-tylnym, podczas gdy w widoku bocznym wygląda na niepodatne.Wskazuje to na niespójność wyników oceny pomiędzy projekcją przednio-tylną i boczną.
▲ Trójwymiarowa rekonstrukcja CT zapewnia obrazy obserwacyjne pod wieloma kątami, służąc jako standard do oceny jakości redukcji.
W dotychczasowych standardach nastawiania złamań międzykrętarzowych, poza podparciem dodatnim i ujemnym, pojawia się także koncepcja podparcia „neutralnego”, implikująca redukcję anatomiczną.Jednak ze względu na problemy związane z rozdzielczością fluoroskopii i dostrzegalnością ludzkiego oka, teoretycznie nie istnieje prawdziwa „redukcja anatomiczna” i zawsze występują niewielkie odchylenia w kierunku redukcji „dodatniej” lub „ujemnej”.Zespół kierowany przez Zhanga Shimina ze szpitala Yangpu w Szanghaju opublikował artykuł (pominięto konkretny odnośnik, byłbym wdzięczny, gdyby ktoś mógł go podać) sugerujący, że uzyskanie pozytywnego wsparcia w przypadku złamań międzykrętarzowych może skutkować lepszymi wynikami funkcjonalnymi w porównaniu z redukcją anatomiczną.Dlatego też, biorąc pod uwagę to badanie, należy dołożyć wszelkich starań podczas operacji, aby uzyskać pozytywne podparcie w przypadku złamań międzykrętarzowych, zarówno w projekcji przednio-tylnej, jak i bocznej.
Czas publikacji: 19 stycznia 2024 r
