Złamanie obojczyka połączone z ipsilateralnym zwichnięciem barkowo-obojczykowym jest urazem stosunkowo rzadkim w praktyce klinicznej.Po urazie dystalny fragment obojczyka jest stosunkowo ruchomy, a związane z nim zwichnięcie barkowo-obojczykowe może nie wykazywać wyraźnego przemieszczenia, co czyni go podatnym na błędną diagnozę.
W przypadku tego typu urazu zazwyczaj dostępnych jest kilka podejść chirurgicznych, obejmujących długą płytkę hakową, kombinację płytki obojczykowej i płytki haczykowej oraz płytkę obojczykową połączoną ze śrubą mocującą do wyrostka kruczego.Jednakże płytki haczykowe mają zwykle stosunkowo krótką długość całkowitą, co może prowadzić do niewystarczającego zamocowania na bliższym końcu.Połączenie płytki obojczykowej i płytki haczykowej może powodować koncentrację naprężeń w miejscu połączenia, zwiększając ryzyko refrakcji.
Złamanie lewego obojczyka połączone z ipsilateralnym zwichnięciem stawu barkowo-obojczykowego, stabilizowane połączeniem płytki hakowej i płytki obojczykowej.
W odpowiedzi na to niektórzy uczeni zaproponowali metodę wykorzystania do mocowania połączenia płytki obojczykowej i śrub kotwiących.Przykład ilustruje poniższy obraz, przedstawiający pacjenta ze złamaniem środkowego obojczyka połączonym z ipsilateralnym zwichnięciem stawu barkowo-obojczykowego typu IV:
Najpierw do zespolenia złamania obojczyka stosuje się płytkę anatomiczną obojczyka.Po nastawieniu zwichniętego stawu barkowo-obojczykowego w wyrostek krukowy wprowadza się dwie metalowe śruby kotwiące.Szwy przymocowane do śrub kotwiących są następnie przewlekane przez otwory na śruby w płytce obojczykowej i zawiązywane są węzły, aby zabezpieczyć je przed i za obojczykiem.Na koniec za pomocą szwów bezpośrednio zszywa się więzadła barkowo-obojczykowe i kruczo-obojczykowe.
Izolowane złamania obojczyka lub izolowane zwichnięcia barkowo-obojczykowe są urazami bardzo częstymi w praktyce klinicznej.Złamania obojczyka stanowią 2,6–4% wszystkich złamań, natomiast zwichnięcia barkowo-obojczykowe stanowią 12–35% urazów łopatki.Jednak połączenie obu urazów jest stosunkowo rzadkie.Większość istniejącej literatury składa się z opisów przypadków.Zastosowanie systemu TightRope w połączeniu z mocowaniem płytki obojczykowej może być nowatorskim podejściem, ale umiejscowienie płytki obojczykowej może potencjalnie zakłócać umieszczenie przeszczepu TightRope, co stanowi wyzwanie, któremu należy sprostać.
Ponadto w przypadkach, gdy nie można ocenić przedoperacyjnie urazów połączonych, zaleca się rutynową ocenę stabilności stawu barkowo-obojczykowego podczas oceny złamań obojczyka.Takie podejście pomaga uniknąć przeoczenia współistniejących urazów dyslokacyjnych.
Czas publikacji: 17 sierpnia 2023 r
