W ostatnich latach częstość występowania złamań wzrosła, poważnie wpływając na życie i pracę pacjentów. Dlatego też konieczne jest wcześniejsze zapoznanie się z metodami zapobiegania złamaniom.
Występowanie złamania kości
Czynniki zewnętrzne:Złamania są spowodowane głównie czynnikami zewnętrznymi, takimi jak wypadki samochodowe, intensywna aktywność fizyczna lub uderzenie. Jednak tym czynnikom zewnętrznym można zapobiec, zachowując ostrożność podczas jazdy samochodem, uprawiania sportu lub innych aktywności fizycznych i podejmując środki ochronne.
Czynniki wpływające na leki:Różne choroby wymagają leczenia farmakologicznego, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku, którzy często przyjmują leki. Unikaj stosowania leków zawierających sterydy, takich jak deksametazon i prednizon, które mogą powodować osteoporozę. Terapia zastępcza hormonem tarczycy po operacji guzka tarczycy, szczególnie w dużych dawkach, może również prowadzić do osteoporozy. Długotrwałe stosowanie leków przeciwwirusowych, takich jak adefovir dipiwoksyl, może być wymagane w przypadku zapalenia wątroby lub innych chorób wirusowych. Po operacji raka piersi długotrwałe stosowanie inhibitorów aromatazy lub innych substancji hormonopodobnych może powodować utratę masy kostnej. Inhibitory pompy protonowej, leki przeciwcukrzycowe, takie jak leki tiazolidynodionowe, a nawet leki przeciwpadaczkowe, takie jak fenobarbital i fenytoina, mogą również prowadzić do osteoporozy.
Leczenie złamań
Do metod zachowawczego leczenia złamań zalicza się głównie:
Najpierw ręczna redukcja,która wykorzystuje techniki takie jak trakcja, manipulacja, rotacja, masaż itp. w celu przywrócenia przemieszczonym odłamom złamania ich normalnego położenia anatomicznego lub zbliżonego do anatomicznego.
Drugi,fiksacja, która zwykle wiąże się z użyciem małych szyn, gipsów,ortezy, naciągnięcie skóry lub naciągnięcie kości, aby utrzymać pozycję złamania po nastawieniu, aż do momentu jego wygojenia.
Po trzecie, terapia lekami,który zazwyczaj wykorzystuje leki w celu promowania krążenia krwi, łagodzenia obrzęków i bólu oraz promowania tworzenia się i gojenia odcisków. Leki, które tonizują wątrobę i nerki, wzmacniają kości i ścięgna, odżywiają qi i krew lub promują krążenie meridianów, mogą być stosowane w celu ułatwienia odzyskiwania funkcji kończyn.
Po czwarte, ćwiczenia funkcjonalne,obejmuje niezależne lub wspomagane ćwiczenia mające na celu przywrócenie zakresu ruchu stawów, siły mięśni oraz zapobieganie zanikowi mięśni i osteoporozie, ułatwiając zarówno gojenie się złamań, jak i powrót do sprawności funkcjonalnej.
Leczenie chirurgiczne
Leczenie operacyjne złamań obejmuje głównie:fiksacja wewnętrzna, fiksacja zewnętrzna, Iwymiana stawów w przypadku szczególnych rodzajów złamań.
Stabilizacja zewnętrznanadaje się do złamań otwartych i pośrednich i zazwyczaj wymaga noszenia butów trakcyjnych lub antyrotacyjnych przez okres od 8 do 12 tygodni, aby zapobiec rotacji zewnętrznej i przywiedzeniu chorej kończyny. Gojenie trwa około 3 do 4 miesięcy, a częstość występowania braku zrostu lub martwicy głowy kości udowej jest bardzo niska. Istnieje jednak możliwość przemieszczenia na wczesnym etapie złamania, dlatego niektórzy zalecają stosowanie stabilizacji wewnętrznej. Jeśli chodzi o stabilizację zewnętrzną gipsową, jest ona rzadko stosowana i jest ograniczona tylko do młodszych dzieci.
Stabilizacja wewnętrzna:Obecnie szpitale z chorobami stosują zamkniętą repozycję i wewnętrzną fiksację pod kontrolą aparatów rentgenowskich lub otwartą repozycję i wewnętrzną fiksację. Przed operacją wewnętrznej fiksacji wykonuje się ręczną repozycję w celu potwierdzenia anatomicznej repozycji złamania przed przystąpieniem do operacji.
Osteotomia:Osteotomię można wykonać w przypadku trudnych do wyleczenia lub starych złamań, takich jak osteotomia międzykrętarzowa lub osteotomia podkrętarzowa. Osteotomia ma zalety łatwej operacji chirurgicznej, mniejszego skrócenia kończyny dotkniętej złamaniem oraz sprzyja gojeniu się złamań i regeneracji funkcjonalnej.
Operacja wymiany stawu:Jest to odpowiednie dla pacjentów w podeszłym wieku ze złamaniami szyjki kości udowej. W przypadku braku zrostu lub martwicy jałowej głowy kości udowej w starych złamaniach szyjki kości udowej, jeśli zmiana jest ograniczona do głowy lub szyi, można wykonać operację wymiany głowy kości udowej. Jeśli zmiana uszkodziła panewkę stawową, wymagana jest całkowita wymiana stawu biodrowego.
Czas publikacji: 16-03-2023
