„W przypadku złamań szyjki kości udowej u osób starszych, najczęściej stosowaną metodą stabilizacji wewnętrznej jest konfiguracja „odwróconego trójkąta” z trzema śrubami. Dwie śruby są umieszczane blisko przedniej i tylnej warstwy korowej szyjki kości udowej, a jedna śruba jest umieszczona poniżej. W projekcji przednio-tylnej, dwie bliższe śruby zachodzą na siebie, tworząc układ „2 śrub”, natomiast w projekcji bocznej obserwuje się układ „3 śrub”. Ta konfiguracja jest uważana za najbardziej optymalne umiejscowienie śrub.”
„Tętnica okalająca udową przyśrodkową stanowi główne ukrwienie głowy kości udowej. Wkręcanie śrub metodą „do środka-na zewnątrz-do środka” powyżej tylnej powierzchni szyjki kości udowej stwarza ryzyko jatrogennego uszkodzenia naczyń, potencjalnie upośledzając ukrwienie szyjki kości udowej i w konsekwencji wpływając na gojenie się kości”.
„Aby zapobiec wystąpieniu zjawiska „in-out-in” (IOI), w którym śruby przechodzą przez zewnętrzną warstwę korową szyjki kości udowej, wychodzą z warstwy korowej i ponownie wchodzą do szyjki i głowy kości udowej, naukowcy zarówno w kraju, jak i za granicą stosują różne pomocnicze metody oceny. Panewka stawu biodrowego, znajdująca się nad zewnętrzną częścią szyjki kości udowej, to wklęsłe zagłębienie w kości. Badając związek między śrubami umieszczonymi nad tylną częścią szyjki kości udowej a panewką stawu biodrowego w widoku przednio-tylnym, można przewidzieć lub ocenić ryzyko wystąpienia IOI śruby”.
▲ Diagram przedstawia obrazowanie kości korowej panewki stawu biodrowego w widoku przednio-tylnym stawu biodrowego.
W badaniu wzięło udział 104 pacjentów, a związek między warstwą korową panewki stawu biodrowego a tylnymi śrubami został zbadany poprzez porównanie zdjęć rentgenowskich i uzupełniony pooperacyjną rekonstrukcją tomograficzną w celu oceny związku między nimi. Spośród 104 pacjentów, u 15 zaobserwowano wyraźne zjawisko IOI na zdjęciach rentgenowskich, u 6 dane obrazowe były niekompletne, a u 10 śruby były umiejscowione zbyt blisko środka szyjki kości udowej, co uniemożliwiało ocenę. W związku z tym do analizy włączono łącznie 73 ważne przypadki.
W analizowanych 73 przypadkach, na zdjęciach rentgenowskich, w 42 przypadkach śruby umieszczono powyżej warstwy korowej panewki stawu biodrowego, a w 31 poniżej. Potwierdzenie tomografii komputerowej wykazało, że zjawisko IOI wystąpiło w 59% przypadków. Analiza danych wskazuje, że na zdjęciach rentgenowskich śruby umieszczone powyżej warstwy korowej panewki stawu biodrowego charakteryzowały się czułością 90% i swoistością 88% w przewidywaniu zjawiska IOI.
▲ Przypadek pierwszy: Zdjęcie rentgenowskie stawu biodrowego w projekcji przednio-tylnej wskazuje na umieszczenie śrub nad warstwą korową panewki stawu biodrowego. Tomografia komputerowa w projekcji czołowej i poprzecznej potwierdza obecność zjawiska IOI.
▲Przypadek drugi: Zdjęcie rentgenowskie stawu biodrowego w projekcji przednio-tylnej wskazuje na śruby umieszczone poniżej warstwy korowej panewki stawu biodrowego. Tomografia komputerowa w projekcji czołowej i poprzecznej potwierdza, że śruby tylne znajdują się całkowicie w warstwie korowej kości.
Czas publikacji: 23-11-2023
