„W przypadku złamań szyjki kości udowej u osób niebędących w podeszłym wieku, najczęściej stosowaną metodą wewnętrznej fiksacji jest konfiguracja „odwróconego trójkąta” z trzema śrubami. Dwie śruby są umieszczane blisko przedniej i tylnej warstwy korowej szyjki kości udowej, a jedna śruba jest umieszczona poniżej. W widoku przednio-tylnym, dwie bliższe śruby zachodzą na siebie, tworząc wzór „2 śrub”, podczas gdy w widoku bocznym obserwuje się wzór „3 śrub”. Ta konfiguracja jest uważana za najbardziej idealne umiejscowienie śrub.”
„Przyśrodkowa tętnica okalająca udową jest głównym dopływem krwi do głowy kości udowej. Gdy śruby są umieszczane „do środka-na zewnątrz-do środka” powyżej tylnej części szyjki kości udowej, istnieje ryzyko jatrogennego uszkodzenia naczyń, potencjalnie upośledzając dopływ krwi do szyjki kości udowej, a w konsekwencji wpływając na gojenie się kości”.
„Aby zapobiec wystąpieniu zjawiska „in-out-in” (IOI), w którym śruby przechodzą przez zewnętrzną korę szyjki kości udowej, wychodzą z kości korowej i ponownie wchodzą do szyjki i głowy kości udowej, naukowcy zarówno krajowi, jak i międzynarodowi stosują różne pomocnicze metody oceny. Panewka stawu biodrowego, znajdująca się nad zewnętrzną częścią szyjki kości udowej, jest wklęsłym zagłębieniem w kości. Badając związek między śrubami umieszczonymi nad tylną częścią szyjki kości udowej a panewką stawu biodrowego w widoku przednio-tylnym, można przewidzieć lub ocenić ryzyko wystąpienia IOI śruby”.
▲ Schemat ilustruje obrazowanie kości korowej panewki stawu biodrowego w widoku przednio-tylnym stawu biodrowego.
Badanie objęło 104 pacjentów, a związek między kością korową panewki stawu biodrowego a tylnymi śrubami został zbadany. Dokonano tego poprzez porównanie na zdjęciach rentgenowskich i uzupełniono pooperacyjną rekonstrukcją TK w celu oceny związku między nimi. Spośród 104 pacjentów, 15 wykazało wyraźne zjawisko IOI na zdjęciach rentgenowskich, 6 miało niekompletne dane obrazowe, a 10 miało śruby umieszczone zbyt blisko środka szyjki kości udowej, co czyniło ocenę nieskuteczną. Dlatego w analizie uwzględniono łącznie 73 ważne przypadki.
W analizowanych 73 przypadkach, na zdjęciach rentgenowskich, w 42 przypadkach śruby umieszczono powyżej kości korowej panewki stawu biodrowego, podczas gdy w 31 przypadkach śruby umieszczono poniżej. Potwierdzenie TK wykazało, że zjawisko IOI wystąpiło w 59% przypadków. Analiza danych wskazuje, że na zdjęciach rentgenowskich śruby umieszczone powyżej kości korowej panewki stawu biodrowego miały czułość 90% i swoistość 88% w przewidywaniu zjawiska IOI.
▲ Przypadek pierwszy: Rentgen stawu biodrowego w widoku przednio-tylnym wskazuje na śruby umieszczone nad kością korową panewki stawu biodrowego. Widoki TK czołowy i poprzeczny potwierdzają obecność zjawiska IOI.
▲Przypadek drugi: Rentgen stawu biodrowego w widoku przednio-tylnym wskazuje na śruby umieszczone poniżej kości korowej panewki stawu biodrowego. Widoki koronalny i poprzeczny TK potwierdzają, że śruby tylne znajdują się całkowicie w korze kości.
Czas publikacji: 23-11-2023