Wybierając plan leczenia złamań dalszej części kości piszczelowej, można zastosować stabilizację zewnętrzną jako tymczasowe stabilizację złamań z poważnymi uszkodzeniami tkanek miękkich.
Wskazania:
„Kontrola uszkodzeń” – tymczasowe zespolenie złamań ze znacznym uszkodzeniem tkanek miękkich, takich jak złamania otwarte lub złamania zamknięte ze znacznym obrzękiem tkanek miękkich.
Ostateczne leczenie zanieczyszczonych, zakażonych złamań lub złamań z poważnym uszkodzeniem tkanek miękkich.
Esprawdź:
Stan tkanek miękkich: ①Otwarta rana;②Poważne stłuczenie tkanek miękkich, obrzęk tkanek miękkich.Sprawdź stan naczyń nerwowo-naczyniowych i dokładnie go zapisz.
Obrazowanie: Zdjęcia rentgenowskie przednio-tylnego i bocznego kości piszczelowej oraz punkty akupunkturowe stawu skokowego przednio-tylnego, bocznego i kostkowego.W przypadku podejrzenia złamania śródstawowego należy wykonać tomografię komputerową sklepienia kości piszczelowej.
Anatomia:·
Anatomiczną „strefę bezpieczną” dla umieszczenia trzpienia stabilizującego zewnętrznego zdefiniowano w zależności od różnych poziomów przekroju.
Bliższa przynasada kości piszczelowej zapewnia przednią strefę bezpieczeństwa w kształcie łuku o promieniu 220°, w której można umieścić zewnętrzne kołki mocujące.
Pozostałe części kości piszczelowej zapewniają bezpieczny przednio-przyśrodkowy obszar wprowadzania igły w zakresie 120°~140°.
Stechnika urologiczna
Pozycja: Pacjent leży na plecach na stole operacyjnym przezroczystym dla promieni rentgenowskich, a pod chorą kończyną umieszcza się inne rzeczy, takie jak poduszka lub półka, aby pomóc utrzymać pozycję.Umieszczenie podkładki pod biodrem po tej samej stronie powoduje obrót dotkniętej kończyny do wewnątrz bez nadmiernej rotacji zewnętrznej.
Apodejście
W większości przypadków wykonuje się małe nacięcia w kości piszczelowej, kości piętowej i pierwszej kości śródstopia w celu umieszczenia zewnętrznych kołków mocujących.··
Złamania kości strzałkowej można łatwiej unieruchomić na podstawie wyczuwalnego bocznego brzegu podskórnego.
Złamania sklepienia kości piszczelowej obejmujące staw można zespolić przezskórnie.Jeśli pozwalają na to warunki tkanek miękkich i jeśli to konieczne, do unieruchomienia można zastosować regularne podejście przednio-boczne lub przyśrodkowe.Jeśli stabilizacja zewnętrzna jest stosowana jedynie jako środek tymczasowy, punkt wejścia igły, w którym planuje się umieścić igłę do stabilizacji zewnętrznej, powinien znajdować się daleko od obszaru ostatecznego mocowania paznokcia, aby zapobiec zanieczyszczeniu tkanek miękkich.Wczesne unieruchomienie kości strzałkowej i fragmentów śródstawowych ułatwia późniejsze ostateczne unieruchomienie.
Środki ostrożności
Należy zachować ostrożność podczas stosowania zewnętrznej prowadnicy trzpienia mocującego w celu późniejszego ostatecznego unieruchomienia pola operacyjnego, ponieważ zanieczyszczona tkanka nieuchronnie doprowadzi do powikłań pooperacyjnych.Regularne dostępy przednio-boczne lub przyśrodkowe ze znacznym obrzękiem tkanek miękkich mogą również prowadzić do poważnych powikłań w gojeniu ran.
Nastawienie i zespolenie złamań kości strzałkowej:
Jeśli pozwalają na to warunki tkanek miękkich, w pierwszej kolejności leczy się złamania kości strzałkowej.Złamanie kości strzałkowej nastawia się i stabilizuje za pomocą bocznego nacięcia kości strzałkowej, zwykle za pomocą śrub do drewna 3,5 mm i płytki rurowej 3,5 mm l/3 lub płytki LCDC 3,5 mm i śrub.Po anatomicznym zredukowaniu i unieruchomieniu kości strzałkowej można ją stosować jako standard do przywracania długości kości piszczelowej i korygowania deformacji rotacyjnej złamania kości piszczelowej.
Środki ostrożności
Znaczący obrzęk tkanek miękkich lub ciężka otwarta rana mogą również uniemożliwić pierwotne unieruchomienie kości strzałkowej.Uważaj, aby nie naprawić złamań bliższego odcinka kości strzałkowej i uważaj, aby nie uszkodzić bliższego powierzchownego nerwu strzałkowego.
Złamania kości piszczelowej: nastawienie i stabilizacja wewnętrzna
Złamania śródstawowe sklepienia kości piszczelowej należy nastawić pod bezpośrednim widzeniem poprzez dostęp przednio-boczny lub przyśrodkowy dystalnej kości piszczelowej lub poprzez pośrednie nastawienie ręczne pod kontrolą fluoroskopii.
Wkręcając wkręt do drewna, należy najpierw zabezpieczyć odłamy drutem Kirschnera.
Wczesna nastawienie i zespolenie złamań śródstawowych pozwala na zastosowanie technik minimalnie inwazyjnych i większą elastyczność w zakresie wtórnego ostatecznego zespolenia.Niekorzystny stan tkanek miękkich, taki jak znaczny obrzęk lub poważne uszkodzenie tkanek miękkich, może uniemożliwić wczesne zespolenie fragmentów śródstawowych.
Złamania kości piszczelowej: przezstawowa fiksacja zewnętrzna
Można zastosować zewnętrzny stabilizator krzyżowy.
Zgodnie z wymogami metody ostatecznego zespolenia drugiego etapu, przezskórnie lub przez małe nacięcia na przyśrodkowej lub przednio-bocznej powierzchni kości piszczelowej w bliższym końcu złamania wprowadzono dwa zewnętrzne kołki stabilizujące o średnicy 5 mm.
Najpierw wykonaj preparację na tępo do powierzchni kości, następnie zabezpiecz otaczającą tkankę za pomocą rękawa chroniącego tkanki miękkie, a następnie wywierć, nagwintuj i wkręć śrubę przez tuleję.
Zewnętrzne kołki mocujące na dystalnym końcu złamania można umieścić na dalszym fragmencie kości piszczelowej, kości piętowej i pierwszej kości śródstopia lub szyjce kości skokowej.
Zewnętrzne szpilki mocujące przezpiętowe należy umieścić na guzowatości kości piętowej od przyśrodkowej do bocznej strony, aby zapobiec uszkodzeniu przyśrodkowych struktur nerwowo-naczyniowych.
Zewnętrzny trzpień ustalający pierwszej kości śródstopia należy umieścić na przednio-przyśrodkowej powierzchni podstawy pierwszej kości śródstopia.
Czasami zewnętrzny kołek mocujący można umieścić przednio-bocznie przez nacięcie zatoki stępowej.
Następnie zresetowano dalszą część kości piszczelowej, wyregulowano linię sił za pomocą śródoperacyjnej fluoroskopii i zamontowano stabilizator zewnętrzny.
Podczas regulacji stabilizatora zewnętrznego należy poluzować zacisk łączący, wykonać rozciąganie wzdłużne i wykonać delikatną ręczną redukcję pod fluoroskopią, aby dopasować położenie odłamu.Następnie operator utrzymuje tę pozycję, podczas gdy asystent napina zaciski łączące.
Mto punkt
Jeśli fiksacja zewnętrzna nie jest ostatecznym leczeniem, podczas planowania operacji należy trzymać igłę fiksacji zewnętrznej z dala od określonego obszaru fiksacji, aby nie zanieczyścić pola przyszłej operacji.Stabilność stabilizacji zewnętrznej można zwiększyć zwiększając rozstaw kołków mocujących w każdym miejscu złamania, zwiększając średnicę kołków, zwiększając liczbę kołków stabilizujących i rozpórek łączących, dodając punkty mocowania w stawie skokowym i zwiększając mocowanie płaszczyznę lub stosując zewnętrzny stabilizator pierścieniowy.Należy zapewnić odpowiednie wyrównanie korygujące w fazie przednio-tylnej i bocznej.
Złamania kości piszczelowej: nieprzęsłowe zespolenie zewnętrzne
Czasami istnieje możliwość zastosowania stabilizatora zewnętrznego, który nie obejmuje stawu.Jeśli dalszy fragment kości piszczelowej jest wystarczająco duży, aby pomieścić zewnętrzne kołki mocujące z połową gwintu, można zastosować prosty stabilizator zewnętrzny.W przypadku pacjentów z małymi fragmentami złamania przynasadowego hybrydowy stabilizator zewnętrzny składający się z proksymalnego, półgwintowanego zewnętrznego trzpienia mocującego i dystalnego cienkiego drutu Kirschnera jest przydatny jako metoda leczenia tymczasowego lub ostatecznego.Należy zachować ostrożność podczas stosowania zewnętrznych stabilizatorów nieprzęsłowych w przypadku złamań z zanieczyszczeniem tkanek miękkich.Usunięcie zanieczyszczonej tkanki, oczyszczenie przewodu igły i unieruchomienie kończyny w opatrunku gipsowym do czasu, aż rana się zagoi, jest zwykle konieczne, zanim będzie można przeprowadzić ostateczne unieruchomienie.
Sichuan ChenAnHui Technology Co., Ltd
Kontakt: Yoyo
WhatsApp:+8615682071283
Email: liuyaoyao@medtechcah.com
Czas publikacji: 10 lutego 2023 r
