transparent

Technika Chirurgiczna |Nowatorski autologiczny „strukturalny” przeszczep kości w leczeniu braku zrostu złamań obojczyka

Złamania obojczyka są jednymi z najczęstszych złamań kończyny górnej w praktyce klinicznej, przy czym 82% złamań obojczyka to złamania środkowego trzonu.Większość złamań obojczyka bez znacznego przemieszczenia można leczyć zachowawczo za pomocą bandaży w kształcie ósemki, natomiast złamania ze znacznym przemieszczeniem, przemieszczeniem tkanek miękkich, ryzykiem powikłań naczyniowych lub neurologicznych lub dużymi wymaganiami funkcjonalnymi mogą wymagać wewnętrznego unieruchomienia płytkami.Odsetek braku zrostu po wewnętrznej stabilizacji złamań obojczyka jest stosunkowo niski i wynosi około 2,6%.Objawowy brak zrostu zazwyczaj wymaga operacji rewizyjnej, przy czym głównym podejściem jest przeszczep kości gąbczastej w połączeniu z stabilizacją wewnętrzną.Jednakże leczenie nawracającego braku zrostu zanikowego u pacjentów, którzy przeszli już operację resekcji braku zrostu, jest niezwykle trudne i pozostaje dylematem zarówno dla lekarzy, jak i pacjentów.

Aby rozwiązać ten problem, profesor ze Szpitala Czerwonego Krzyża w Xi'an w innowacyjny sposób zastosował autologiczny przeszczep strukturalny kości biodrowej w połączeniu z autologicznym przeszczepem kości gąbczastej w leczeniu opornego na leczenie braku zrostu złamań obojczyka po nieudanej operacji rewizyjnej, uzyskując korzystne wyniki.Wyniki badań opublikowano w czasopiśmie „International Orthopaedics”.

A

Zabieg chirurgiczny
Konkretne procedury chirurgiczne można podsumować na poniższym rysunku:

B

a: Usuń pierwotne mocowanie obojczyka, usuń sklerotyczną kość i bliznę włóknistą na złamanym końcu złamania;
b: Zastosowano plastikowe płytki do rekonstrukcji obojczyka, w wewnętrzne i zewnętrzne końce wprowadzono śruby blokujące, aby utrzymać ogólną stabilność obojczyka, a w obszarze poddawanym leczeniu na złamanym końcu obojczyka nie przymocowano śrub.
c: Po unieruchomieniu płytki wywiercić otwory igłą Kirschlera wzdłuż złamanego końca złamania do wewnątrz i na zewnątrz, aż z otworu zacznie wyciekać krew (znak czerwonego pieprzu), co wskazuje na dobry transport krwi do kości w tym miejscu;
d: W tym momencie kontynuuj wiercenie 5 mm wewnątrz i na zewnątrz oraz wywierć otwory podłużne z tyłu, co sprzyja kolejnej osteotomii;
e: Po osteotomii wzdłuż pierwotnego otworu, przesuń dolną część kory kostnej w dół, aby pozostawić zagłębienie kostne;

C

f: W rowek kostny wszczepiono dwukorową kość biodrową, a następnie za pomocą śrub skręcono górną część kory biodrowej, grzebień biodrowy i dolną korę;Do przestrzeni złamania wprowadzono kość gąbczastą biodrową

Typowy

sprawy:

D

▲ Pacjentem był 42-letni mężczyzna ze złamaniem środkowo-odcinkowym lewego obojczyka w wyniku urazu (a);Po operacji (b);Naprawione złamanie i brak zrostu kości w ciągu 8 miesięcy po operacji (c);Po pierwszym remoncie (d);Pęknięcie blachy stalowej 7 miesięcy po renowacji i niezagojenie (e);Złamanie zagojone (h, i) po strukturalnym przeszczepie kości (f, g) kory biodrowej.
Do badania autora włączono łącznie 12 przypadków opornego na leczenie zrostu kostnego, u których uzyskano zagojenie kości po operacji, u 2 pacjentów wystąpiły powikłania, 1 przypadek zakrzepicy żyły międzymięśniowej łydki i 1 przypadek bólu podczas usuwania kości biodrowej.

mi

Oporny na leczenie brak zrostu obojczyka jest problemem bardzo trudnym w praktyce klinicznej, stanowiącym duże obciążenie psychiczne zarówno dla pacjentów, jak i lekarzy.Metoda ta, w połączeniu ze strukturalnym przeszczepem kości korowej kości biodrowej i przeszczepem kości gąbczastej, pozwoliła uzyskać dobry wynik gojenia kości, a jej skuteczność jest dokładna, co może stanowić punkt odniesienia dla klinicystów.


Czas publikacji: 23 marca 2024 r