Najczęściej stosowane parametry obrazowania do oceny pęknięć dystalnego promienia zwykle obejmują kąt pochylenia VTA （VTA), wariancję łokciową i wysokość promieniową. W miarę jak pogłębiło się nasze rozumienie anatomii dystalnego promienia, zaproponowano dodatkowe parametry obrazowania, takie jak odległość przednio-tylna (APD), kąt łzy (TDA) i odległość (karta) na osi na osi (karty).
Powszechnie używane parametry obrazowania do oceny pęknięć dystalnego promienia obejmują: A ： VTA ； B ： APD ； C ： TDA ； D ： Karta。
Większość parametrów obrazowania nadaje się do złamań dystalnych o promieniu pozakawowego, takich jak wysokość promieniowa i wariancja łokciowa. Jednak w przypadku niektórych złamań śród elementowych, takich jak złamania Bartona, tradycyjne parametry obrazowania mogą brakować ich zdolności do dokładnego określenia wskazań chirurgicznych i dostarczania wskazówek. Ogólnie uważa się, że wskazanie chirurgiczne dla niektórych złamań śródawców jest ściśle powiązane ze stopniem powierzchni stawu. W celu oceny stopnia przemieszczenia złamań wewnątrz wydziałowych, obcy uczeni zaproponowali nowy parametr pomiarowy: TAD (pochylenie po przesunięciu) i po raz pierwszy zgłoszono go do oceny tylnych złamań malleolusowych towarzyszących dystalnym przemieszczeniu piszczelowym.
Na dystalnym końcu piszczeli, w przypadkach złamania tylnego malleolusu z tylnym zwichnięciem talusa, powierzchnia złącza tworzy trzy łuki: ARC 1 jest przednią powierzchnią dystalnej piszczeli, ARC 2 jest stawą powierzchni tylnego fragmentu Malleolusu, a ARC 3 jest górną częścią talus. Gdy występuje fragment złamania w Malleolu z tylnego, towarzyszący tylnej zwichnięcia talusa, środek koła utworzonego przez łuk 1 na przedniej powierzchni stawu jest oznaczona jako punkt t, a środek koła utworzony przez łuk 3 na górnej części osypu jest oznaczony jako punkt A. Punkt A. Punkt A. Punkt A. Punkt A. Wartość między tymi dwoma centrami jest tad (nachylenie po przemieszczaniu), a większa przemieszczenie, większa, litera TAD jest oznaczona.
Celem chirurgicznym jest osiągnięcie wartości ATD (pochylenia po przesunięciu) 0, wskazującym na anatomiczne zmniejszenie powierzchni stawu.
Podobnie w przypadku złamania Volara Bartona:
Częściowo przesunięte fragmenty powierzchni stawowej tworzą łuk 1.
Lunate Facet służy jako ARC 2.
Aspekt grzbietowy promienia (normalna kość bez złamania) reprezentuje łuk 3.
Każdy z tych trzech łuków można uznać za koła. Ponieważ fragment kółka i fragment kości Volar są przemieszczane razem, okrąg 1 (w kolorze żółtym) dzieli swój środek z okrągiem 2 (w kolorze białym). ACD reprezentuje odległość od tego wspólnego środka do środka koła 3. Celem chirurgicznym jest przywrócenie ACD do 0, co wskazuje na redukcję anatomiczną.
W poprzedniej praktyce klinicznej powszechnie przyjęto, że odłączenie powierzchni stawu <2 mm jest standardem redukcji. Jednak w tym badaniu analiza krzywej charakterystyki operacyjnej odbiornika (ROC) różnych parametrów obrazowania wykazała, że ACD ma najwyższy obszar pod krzywą (AUC). Wykorzystując wartość odcięcia 1,02 mm dla ACD, wykazała 100% czułość i 80,95% swoistość. Sugeruje to, że w procesie redukcji pęknięć zmniejszenie ACD do 1,02 mm może być bardziej rozsądnym kryterium
niż tradycyjny standard <2 mm stawki powierzchni stawu.
Wydaje się, że ACD ma cenne znaczenie odniesienia dla oceny stopnia przemieszczenia w złamaniach śródstawowych z udziałem stawów koncentrycznych. Oprócz jego zastosowania w ocenie pęknięć plafond piszczelowych i pęknięć dystalnego promienia, jak wspomniano wcześniej, ACD można również zastosować do oceny złamań łokciowych. Zapewnia to lekarzom klinicznym przydatne narzędzie do wybierania podejść do leczenia i oceny wyników redukcji pęknięć.
Czas po: 18-2023 września
