· Anatomia stosowana
Cała długość obojczyka jest podskórna i łatwa do uwidocznienia. Przyśrodkowy koniec, czyli koniec mostkowy obojczyka, jest szorstki, a jego powierzchnia stawowa skierowana jest do wewnątrz i w dół, tworząc staw mostkowo-obojczykowy z wcięciem obojczykowym rękojeści mostka; boczny koniec, czyli koniec wyrostka barkowego, jest szorstki, płaski i szeroki, a jego powierzchnia stawowa wyrostka barkowego jest owalna i skierowana na zewnątrz i w dół, tworząc staw barkowo-obojczykowy z wyrostkiem barkowym. Obojczyk jest płaski u góry i tępo zaokrąglony w środku przedniego brzegu. Po stronie przyśrodkowej poniżej widoczne jest szorstkie wgłębienie więzadła żebrowo-obojczykowego, gdzie przyczepia się więzadło żebrowo-obojczykowe. Bocznie od spodu znajduje się węzeł stożkowy i linia skośna odpowiednio z więzadłem stożkowym więzadła rostroclawicznego i przyczepem więzadła skośnego.
· Wskazania
1. Złamanie obojczyka wymagające nacięcia i nastawienia wewnętrznego.
2. Przewlekłe zapalenie kości i szpiku kostnego lub gruźlica obojczyka wymagają usunięcia martwej kości.
3. Guz obojczyka wymaga resekcji.
· Pozycja ciała
Pozycja leżąca na plecach, z lekko uniesionymi ramionami.
Kroki
1. Wykonaj nacięcie wzdłuż anatomii S-kształtnej obojczyka i rozszerz nacięcie wzdłuż górnej krawędzi obojczyka do wewnętrznej i zewnętrznej strony, wskazując położenie zmiany. Miejsce i długość nacięcia zostaną określone na podstawie zmiany i wymagań chirurgicznych (ryc. 7-1-1(1)).
Rycina 7-1-1 Droga manifestacji obojczykowo-przedniej
2. Naciąć skórę, tkankę podskórną i głęboką powięź wzdłuż nacięcia i uwolnić płat skóry w górę i w dół, w zależności od potrzeb (ryc. 7-1-1(2)).
3. Naciąć mięsień obszerny szyi do górnej powierzchni obojczyka. Mięsień ten jest bogato unaczyniony, należy zwrócić uwagę na elektrokoagulację. Okostna jest nacinana wzdłuż powierzchni kości w celu preparacji podokostnowej, z mięśniem mostkowo-obojczykowo-sutkowym obojczyka po wewnętrznej stronie górnej części, mięśniem piersiowym większym obojczyka po wewnętrznej stronie dolnej części, mięśniem czworobocznym po zewnętrznej stronie górnej części i mięśniem naramiennym po zewnętrznej stronie dolnej części. Podczas usuwania tylnej części mięśnia podobojczykowego, usuwanie powinno być wykonywane ściśle do powierzchni kości, a narzędzie kontrolne powinno być stabilne, aby nie uszkodzić naczyń krwionośnych, nerwów i opłucnej tylnej części obojczyka (Rysunek 7-1-2). Jeżeli planuje się zastosowanie mocowania płytki śrubą, tkanki miękkie wokół obojczyka należy najpierw zabezpieczyć za pomocą strippera okostnego, a otwór wiertniczy powinien być skierowany do przodu w dół, a nie do tyłu w dół, aby nie uszkodzić opłucnej i żyły podobojczykowej.
Rycina 7-1-2 Odsłonięcie obojczyka
Czas publikacji: 21-11-2023
