Czym jest zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego?

Czym jest zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego?

Zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego odnosi się do rodzaju urazu barku, w którym dochodzi do uszkodzenia więzadła barkowo-obojczykowego, co skutkuje zwichnięciem obojczyka. Jest to zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego spowodowane siłą zewnętrzną przyłożoną do końca wyrostka barkowego, co powoduje przesunięcie łopatki do przodu, w dół (lub do tyłu). Poniżej omówimy rodzaje i leczenie zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego.

Zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego (lub jego oderwania, urazy) występują częściej u osób uprawiających sport i pracujących fizycznie. Zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego to oderwanie obojczyka od łopatki, a częstą cechą tego urazu jest upadek, podczas którego najwyższy punkt barku uderza o podłoże lub bezpośrednie uderzenie najwyższego punktu barku. Zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego często występują u piłkarzy, kolarzy i motocyklistów po upadku.

Rodzaje zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego

II° (stopień): staw barkowo-obojczykowy jest lekko przemieszczony, a więzadło barkowo-obojczykowe może być rozciągnięte lub częściowo zerwane. Jest to najczęstszy rodzaj urazu stawu barkowo-obojczykowego.

II° (stopień): częściowe zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego, przemieszczenie może nie być widoczne w badaniu. Całkowite zerwanie więzadła barkowo-obojczykowego, brak zerwania więzadła przedniego obojczyka.

III° (stopień): całkowite rozdzielenie stawu barkowo-obojczykowego z całkowitym zerwaniem więzadła barkowo-obojczykowego, więzadła rostro-obojczykowego i torebki stawowej barkowo-obojczykowej. Brak więzadła podtrzymującego lub pociągającego powoduje, że staw barkowy opada pod ciężarem ramienia, przez co obojczyk wydaje się wydatny i zadarty, a w barku widoczne jest wybrzuszenie.

Stopień zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego można również podzielić na sześć typów, przy czym typy I-III są najczęstsze, a typy IV-VI rzadkie. Ze względu na poważne uszkodzenie więzadeł podtrzymujących staw barkowo-obojczykowy, wszystkie urazy typu III-VI wymagają leczenia operacyjnego.

Jak leczy się zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego?

U pacjentów ze zwichnięciem stawu barkowo-obojczykowego odpowiednie leczenie dobiera się w zależności od stanu. U pacjentów z łagodnym stopniem choroby możliwe jest leczenie zachowawcze. W szczególności w przypadku zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego typu I wystarczający jest odpoczynek i podwieszenie na trójkątnym ręczniku przez 1 do 2 tygodni; w przypadku zwichnięcia typu II można zastosować pas ortopedyczny do unieruchomienia. Leczenie zachowawcze, takie jak stabilizacja i hamowanie pasami barkowo-łokciowymi; u pacjentów z poważniejszym stanem, tj. z urazem typu III, zerwanie torebki stawowej, więzadła barkowo-obojczykowego i więzadła przedsionkowo-obojczykowego powoduje całkowitą niestabilność stawu barkowo-obojczykowego i należy rozważyć leczenie operacyjne.

Leczenie chirurgiczne można podzielić na cztery kategorie: (1) wewnętrzna stabilizacja stawu barkowo-obojczykowego; (5) stabilizacja za pomocą zamka rostralnego z rekonstrukcją więzadeł; (3) resekcja dalszego odcinka obojczyka; (4) transpozycja mięśnia siłowego.