Czym jest zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego?

Czym jest zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego?

Zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego odnosi się do rodzaju urazu barku, w którym więzadło barkowo-obojczykowe ulega uszkodzeniu, co powoduje zwichnięcie obojczyka. Jest to zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego spowodowane siłą zewnętrzną przyłożoną do końca wyrostka barkowego, co powoduje przesunięcie łopatki do przodu lub w dół (lub do tyłu). Poniżej poznamy rodzaje i metody leczenia zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego.

Zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego (lub jego oderwania, urazy) są częstsze u osób uprawiających sport i pracujących fizycznie. Zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego to oderwanie obojczyka od łopatki, a typową cechą tego urazu jest upadek, w którym najwyższy punkt barku uderza o ziemię lub bezpośrednie uderzenie najwyższego punktu barku. Zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego często występują u piłkarzy oraz kolarzy lub motocyklistów po upadku.

Rodzaje zwichnięć stawu barkowo-obojczykowego

II° (stopień): staw barkowo-obojczykowy jest lekko przemieszczony, a więzadło barkowo-obojczykowe może być rozciągnięte lub częściowo zerwane; jest to najczęstszy rodzaj urazu stawu barkowo-obojczykowego.

II° (stopień): częściowe zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego, przemieszczenie może nie być widoczne podczas badania. Całkowite zerwanie więzadła barkowo-obojczykowego, brak pęknięcia więzadła rostralnego obojczykowego

III° (stopień): całkowite rozdzielenie stawu barkowo-obojczykowego z całkowitym zerwaniem więzadła barkowo-obojczykowego, więzadła rostroclavicularnego i torebki barkowo-obojczykowej. Ponieważ nie ma więzadła, które mogłoby podtrzymywać lub pociągać, staw barkowy opada pod ciężarem ramienia, obojczyk wydaje się więc wystający i zadarty, a w ramieniu można dostrzec wybrzuszenie.

Stopień zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego można również podzielić na sześć typów, przy czym typy I-III są najczęstsze, a typy IV-VI rzadkie. Ze względu na poważne uszkodzenie więzadeł, które podtrzymują okolicę stawu barkowo-obojczykowego, wszystkie urazy typu III-VI wymagają leczenia operacyjnego.

Jak leczy się zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego?

W przypadku pacjentów z zwichnięciem stawu barkowo-obojczykowego odpowiednie leczenie dobiera się w zależności od stanu. W przypadku pacjentów z łagodną postacią choroby możliwe jest leczenie zachowawcze. W szczególności w przypadku zwichnięcia stawu barkowo-obojczykowego typu I wystarczający jest odpoczynek i zawieszenie na trójkątnym ręczniku przez 1 do 2 tygodni; w przypadku zwichnięcia typu II do unieruchomienia można użyć paska na plecy. Leczenie zachowawcze, takie jak unieruchomienie za pomocą paska barkowego i łokciowego; pacjenci z poważniejszym stanem, tj. pacjenci z urazem typu III, ponieważ ich torebka stawowa, więzadło barkowo-obojczykowe i więzadło przednie obojczykowe zostały zerwane, co spowodowało całkowitą niestabilność stawu barkowo-obojczykowego, muszą rozważyć leczenie operacyjne.

Leczenie chirurgiczne można podzielić na cztery kategorie: (1) wewnętrzna stabilizacja stawu barkowo-obojczykowego; (5) stabilizacja za pomocą zamka rostralnego z rekonstrukcją więzadeł; (3) resekcja dalszego odcinka obojczyka; i (4) transpozycja mięśni siłowych.