Złamania szyjki kości udowej stanowią 50% złamań biodra. U pacjentów w wieku poniżej 18 lat ze złamaniami szyjki kości udowej zwykle zaleca się leczenie z zastosowaniem stabilizacji wewnętrznej. Jednak powikłania pooperacyjne, takie jak brak zrostu złamania, martwica głowy kości udowej i skrócenie szyjki kości udowej, są dość powszechne w praktyce klinicznej. Obecnie większość badań koncentruje się na tym, jak zapobiegać martwicy głowy kości udowej po wewnętrznej stabilizacji złamań szyjki kości udowej, podczas gdy mniej uwagi poświęca się kwestii skrócenia szyjki kości udowej.
Obecnie metody wewnętrznej fiksacji złamań szyjki kości udowej, w tym użycie trzech śrub kaniulowanych, FNS (Femoral Neck System) i dynamicznych śrub biodrowych, mają na celu zapobieganie szpotawości szyjki kości udowej i zapewnienie kompresji osiowej w celu uniknięcia braku zrostu. Jednak niekontrolowana lub nadmierna kompresja ślizgowa nieuchronnie prowadzi do skrócenia szyjki kości udowej. W świetle tego eksperci z Second People's Hospital Affiliated with Fujian University of Traditional Chinese Medicine, biorąc pod uwagę znaczenie długości szyjki kości udowej w gojeniu się złamania i funkcjonowaniu biodra, zaproponowali użycie „śruby anty-skróceniowej” w połączeniu z FNS do stabilizacji złamania szyjki kości udowej. To podejście dało obiecujące wyniki, a badania zostały opublikowane w najnowszym wydaniu czasopisma Orthopaedic Surgery.
W artykule wspomniano o dwóch typach „śrub anty-skróconych”: jedna to standardowa śruba kaniulowana, a druga śruba z konstrukcją z podwójnym gwintem. Spośród 53 przypadków w grupie śrub anty-skróconych tylko w 4 przypadkach zastosowano śrubę z podwójnym gwintem. Nasuwa się pytanie, czy częściowo gwintowana śruba kaniulowana rzeczywiście ma działanie anty-skrócone.
Gdy zarówno częściowo gwintowane śruby kaniulowane, jak i śruby dwugwintowe zostały przeanalizowane razem i porównane z tradycyjną wewnętrzną fiksacją FNS, wyniki wykazały, że stopień skrócenia w grupie śrub antyskróconych był istotnie niższy niż w tradycyjnej grupie FNS w punktach obserwacji po 1 miesiącu, 3 miesiącach i 1 roku, ze statystyczną istotnością. Nasuwa się pytanie: czy efekt jest spowodowany standardową śrubą kaniulowaną, czy śrubą dwugwintową?
W artykule przedstawiono 5 przypadków, w których zastosowano śruby zapobiegające skracaniu się. Po dokładniejszej analizie można zauważyć, że w przypadkach 2 i 3, w których zastosowano częściowo gwintowane śruby kaniulowane, zaobserwowano zauważalne cofnięcie się i skrócenie śruby (obrazy oznaczone tym samym numerem odpowiadają temu samemu przypadkowi).
Na podstawie zdjęć przypadków skuteczność śruby dwugwintowej w zapobieganiu skracaniu jest dość oczywista. Jeśli chodzi o śruby kaniulowane, artykuł nie przedstawia dla nich oddzielnej grupy porównawczej. Jednak artykuł oferuje cenną perspektywę na temat wewnętrznej fiksacji szyjki kości udowej, podkreślając znaczenie utrzymania długości szyjki kości udowej.
Czas publikacji: 06-09-2024
