Wieloodłamowe złamanie rzepki stanowi trudny problem kliniczny. Trudność polega na tym, jak go zmniejszyć, złożyć w całość, aby utworzyć pełną powierzchnię stawu oraz jak naprawić i utrzymać mocowanie. Obecnie istnieje wiele metod wewnętrznej stabilizacji wieloodłamowych złamań rzepki, w tym stabilizacja opaską napinającą drutem Kirschnera, stabilizacja opaską napinającą gwoździe kaniulowane, stabilizacja drutem okrężnym, pazurami rzepki itp. Im więcej opcji leczenia, tym skuteczniejsze i bardziej odpowiednie są różne opcje leczenia Czy. Wzór złamania nie był taki, jakiego oczekiwano.
Ponadto, ze względu na obecność różnych metalowych stabilizacji wewnętrznych i powierzchowną budowę anatomiczną rzepki, istnieje wiele powikłań związanych z pooperacyjną stabilizacją wewnętrzną, w tym podrażnienie implantu, wycofanie drutu K, pęknięcie drutu itp., które nie są rzadkością w praktyce klinicznej. W tym celu zagraniczni uczeni zaproponowali technologię wykorzystującą szwy niewchłanialne i szwy siatkowe, zwaną „technologią pajęczej sieci”, która osiągnęła dobre wyniki kliniczne.
Sposób szycia przedstawiono w następujący sposób (od lewej do prawej, od górnego do dolnego rzędu):
Najpierw, po nastawieniu złamania, otaczające rzepkę ścięgno jest zszywane w sposób przerywany wokół rzepki, tworząc kilka luźnych, półpierścieniowych struktur przed rzepką, a następnie za pomocą szwów zakłada się każdą luźną pierścieniową strukturę w pierścień i łączy ją w węzeł.
Szwy wokół ścięgna rzepki są napinane i wiązane, następnie dwa szwy ukośne są zszywane krzyżowo i wiązane w celu unieruchomienia rzepki, a na koniec szwy są owinięte wokół rzepki przez tydzień.
Kiedy staw kolanowy jest zgięty i wyprostowany, widać, że złamanie jest mocno unieruchomione, a powierzchnia stawu jest płaska:
Proces gojenia i stan funkcjonalny typowych przypadków:
Chociaż metoda ta osiągnęła dobre wyniki kliniczne w badaniach, w obecnych okolicznościach stosowanie mocnych metalowych implantów może nadal być pierwszym wyborem lekarzy krajowych, a nawet może pomóc w unieruchomieniu gipsu pooperacyjnego, aby sprzyjać złamaniom i unikać unieruchomienia wewnętrznego. Porażka jest głównym celem; wyniki funkcjonalne i sztywność stawu kolanowego mogą być czynnikami drugorzędnymi.
Ta opcja chirurgiczna może być stosowana w umiarkowanym stopniu u niektórych wybranych odpowiednich pacjentów i nie jest zalecana do rutynowego stosowania. Udostępnij tę metodę techniczną do wykorzystania przez klinicystów.
Czas publikacji: 6 maja 2024 r
