Technika chirurgiczna | „Technika taśmy napinającej z drutu Kirschnera” do stabilizacji wewnętrznej w leczeniu złamania Bennetta

Złamanie Bennetta stanowi 1,4% złamań ręki. W przeciwieństwie do zwykłych złamań podstawy kości śródręcza, przemieszczenie złamania Bennetta jest dość wyjątkowe. Bliższy fragment powierzchni stawowej jest utrzymywany w swojej pierwotnej pozycji anatomicznej dzięki pociągnięciu więzadła skośnego śródręcza, podczas gdy dalszy fragment, dzięki pociągnięciu ścięgien odwodziciela długiego kciuka i przywodziciela kciuka, zwichnie się grzbietowo-promieniowo i supinuje.

W przypadku przemieszczonych złamań Bennetta leczenie chirurgiczne jest zazwyczaj zalecane, aby uniknąć upośledzenia ustawienia stawu nadgarstkowo-śródręcznego i funkcji kciuka. Jeśli chodzi o metody leczenia chirurgicznego, w praktyce klinicznej powszechnie stosuje się systemy mocowania płytą i śrubą, a także wewnętrzną fiksację drutem Kirschnera. Naukowcy z Trzeciego Szpitala w Hebei zaproponowali technikę mocowania taśmą napinającą drutem Kirschnera, która obejmuje mało inwazyjne małe nacięcie w celu naprawy złamań Bennetta, co daje dobre wyniki.

Krok 1: Wykonaj nacięcie długości 1,3 cm po stronie promieniowej stawu nadgarstkowo-śródręcznego, rozpreparuj warstwę po warstwie, aby odsłonić ten obszar, odciągnij mięsień odwodziciel długi kciuka w kierunku strony łokciowej i odsłonij stronę grzbietową stawu nadgarstkowo-śródręcznego.

Krok 2: Zastosuj trakcję ręczną i pronuj kciuk, aby nastawić złamanie. Wprowadź drut Kirschnera o średnicy 1 mm przez dystalny koniec złamania, 1-1,5 cm od stawu nadgarstkowo-śródręcznego, aby unieruchomić proksymalny fragment kości. Po przebiciu się drutu Kirschnera przez fragment kości kontynuuj przesuwanie go o 1 cm.

Krok 3: Weź drut i owiń nim oba końce drutu Kirschnera, tworząc ósemkę, a następnie przymocuj go.

Technika opaski napinającej z drutu Kirschnera była stosowana w przypadku wielu złamań, ale w przypadku złamań Bennetta małe nacięcie często skutkuje słabą widocznością i sprawia, że ​​zabieg jest trudny. Ponadto, jeśli złamanie jest rozdrobnione, pojedynczy drut Kirschnera może nie stabilizować skutecznie proksymalnego fragmentu kości. Jego praktyczność kliniczna może być ograniczona. Oprócz wspomnianej metody fiksacji z użyciem opaski napinającej, istnieje również fiksacja z użyciem drutu Kirschnera połączona z techniką opaski napinającej, która również została opisana w literaturze.