Zachęcowanie żerucularne występuje w około 5-15% wszystkich ostrych złamań kości żerskiej, a martwica żerska zachodzi w około 3%. Czynniki ryzyka wstęgowowce obejmują pominiętą lub opóźnioną diagnozę, bliższą bliskość linii pęknięcia, przemieszczenie większe niż 1 mm oraz złamanie z niestabilnością nadgarstka. Jeśli nie jest traktowany, nieruchome nierównomierze noszeczne jest często związane z urazowym zapaleniem stawów, znanym również jako nieruchomości kostno -chorobowe z zawalejącym się zapaleniem kości i stawów.
W przeszczepie kości z klapą naczyniową lub bez nich można zastosować w leczeniu noszenia non -non zjednoczenia osteochondralnego. Jednak w przypadku pacjentów z osteonekrozą proksymalnego bieguna kości żerskiej, wyniki przeszczepu kości bez końcówki naczyniowej są niezadowalające, a szybkość gojenia kości wynosi tylko 40–67%. Natomiast szybkość gojenia przeszczepów kości z klapami naczyniowymi może wynosić nawet 88–91%. Główne naczyniowe klapy kostne w praktyce klinicznej obejmują 1,2-Icsra-pneded dystal promień, przeszczep kostny + implant wiązki naczyniowej, klapę promienia dłoniowego, swobodne płaszenie kości biodrowej z końcówką naczyniową i przyśrodkową płaszcz kości kodynowej (MFC VBG), itp. Wyniki bramki z uszczelnizowaną końcówką to sateSfacdory. Wykazano, że bezpłatny MFC VBG jest skuteczny w leczeniu pęknięć nawigacyjnych z zapadnięciem śródręcza, a MFC VBG wykorzystuje gałąź stawową malejącej tętnicy kolan jako głównej gałęzi troficznej. W porównaniu z innymi klapami, MFC VBG zapewnia wystarczające podparcie strukturalne do przywrócenia normalnego kształtu kości żerskiej, szczególnie w osteochondrozie złamania żebkowego z skłonioną deformacją pleców (ryc. 1). W leczeniu kościońskiej osteochondralnej osteonekrozy o postępującym zawaleniu się nadgarstka, doniesiono, że klapa dystalna o wartości 1,2-ICSra-dystalna promień ma tylko 40%, podczas gdy MFC VBG ma szybkość gojenia kości 100%.

Ryc. 1. Złamanie kości żerowej z deformacją „pochyloną tylną”, CT pokazuje blok złamania między kościami żeruszowymi pod kątem około 90 °.
Przygotowanie przedoperacyjne
Po badaniu fizycznego dotkniętego nadgarstka należy przeprowadzić badania obrazowania, aby ocenić stopień zawalenia się nadgarstka. Zwykłe radiogramy są przydatne do potwierdzenia lokalizacji złamania, stopnia przemieszczenia i obecności resorpcji lub stwardnienia złamanego końca. Tylne obrazy przednie są wykorzystywane do oceny zapadnięcia się nadgarstka, niestabilności grzbietowej nadgarstka (DISI) przy użyciu zmodyfikowanego współczynnika wysokości nadgarstka (wysokości/szerokości) ≤1,52 lub promieniowego kąta nachylenia większego niż 15 °. MRI lub CT może pomóc zdiagnozować złośliwe kość kości lub kości. Boczne radiogramy lub skośne strzałkowe CT kości żerucarnej z kątem nawigacyjnym> 45 ° sugeruje skrócenie kości żerskiej, która jest znana jako „pochylona deformacja pleców”. MRI T1, T2 Niski sygnał sugeruje martwicę kości żerskiej, ale MRI nie ma oczywistego znaczenia w ustalaniu uzdrowienia.
Wskazania i przeciwwskazania:
Nawikularny non ożywiowy o zjednoczeniu z skłonnością do pleców i disi; MRI pokazuje martwicę niedokrwienną kości żerskiej, śródoperacyjne rozluźnienie opaski uciskowej i obserwacja złamanego końca kości żerowej jest nadal białą kości sklerotycznej; Niepowodzenie początkowego przeszczepu kości klinowej lub śruby wewnętrzne wymaga dużego przeszczepu kości konstrukcyjnej VGB (> 1 cm3). Przedoperacyjne lub śródoperacyjne wyniki zapalenia kości i stawów promieniowego stawu nadgarstkowego; Jeśli wystąpiła znacząca zawiesina z zapadającym się chorobą zwyrodnieniową stawów, może być wymagana może być wymagana może być odstępstwo nadgarstka, osteotomię nawiasową, fuzję czworokątną, osteotomię nadgarstka bliższego nadgarstka itp.; Zachęcka morska, martwica proksymalna, ale z normalną morfologią kości morskiej (np. Niedakleowane złamanie żerskie ze złym dopływem krwi na biegunie proksymalne); Skrócenie amunilionu bez osteonekrozy. (1,2-ICSRA może być stosowany jako substytut klapy dystalnej promienia).
Zastosowana anatomia
MFC VBG jest dostarczany przez szereg małych międzykostnych naczyń trofoblastycznych (średnia 30, 20-50), przy czym najliczniejszy dopływ krwi jest w tylnej części dolny niż przyśrodkowy kłykc kości udowej (średnia 6,4), a następnie do przodu lepszego (średnia 4,9) (ryc. 2). Te naczynia trofoblastyczne były dostarczane głównie przez zstępującą tętnicę geiculowaną (DGA) i/lub najwyższą środkową tętnicą geiculowaną (SMGA), która jest gałęzią powierzchownej tętnicy kości udowej, która również powoduje powstanie gałęzi stawowych, mięśniowych i/lub safenous nerw. DGA pochodzi z powierzchownej tętnicy udowej proksymalnej od środkowej wzniesienia środkowego Malleolu lub w odległości 13,7 cm bliższej od powierzchni stawowej (10,5-17,5 cm), a stabilność rozgałęzienia wynosiła 89% w okazach cadaverowych (ryc. 3). DGA pochodzi z powierzchownej tętnicy kości udowej o mocy 13,7 cm (10,5 cm-17,5 cm) bliższej szczelinę Malleolus przy przyśrodkowej szczelinie Malleolus lub proksymalnie od powierzchni stawowej, z próbką zwłok wykazującą 100% stabilności rozgałęzienia i średnicy około 0,78 mm. Dlatego albo DGA lub SMGA są akceptowalne, chociaż ten pierwszy jest bardziej odpowiedni dla piszczeli z powodu długości i średnicy naczynia.

Ryc. 2. Czterokwadrantowe rozkład naczyń trofoblastów MFC wzdłuż poziomej linii między półtendinosus a przyśrodkowym więzadłem zabezpieczającym A, linia większego trochantera B, linia lepszego bieguna rzepki C, linia przednim menisku

Rycina 3. Anatomia naczyniowa MFC: (a) gałęzie ekstekonowe i MFC Tripoblastyczna anatomia naczyniowa, (B) odległość pochodzenia naczyniowego od linii stawowej
Dostęp chirurgiczny
Pacjent jest ustawiony w znieczuleniu ogólnym w pozycji leżącej na plecach, z dotkniętą kończyną umieszczoną na tabeli operacji dłoni. Zasadniczo klapa kości dawcy pochodzi z ipsilateralnego przyśrodkowego kłykcia kości udowej, aby pacjent mógł poruszać się z kulami po operacji. Kontralateralne kolano można również wybrać, jeśli istnieje historia wcześniejszego urazu lub operacji po tej samej stronie kolana. Kolano jest zgięte, a biodro jest obracane zewnętrznie, a opaski uciskowe są stosowane zarówno do kończyn górnych, jak i dolnych. Podejście chirurgiczne było rozszerzonym podejściem Russe, z nacięciem rozpoczynającym się 8 cm w proksymalnym tunelu nadgarstkowym i rozciągającym się dystalnie od promieniowej krawędzi zginacza promieniowego ścięgna Radialis, a następnie składanie w poprzecznym tunelu nadgarstka w kierunku podstawy kciuka, kończąc się na poziomie większego krętarza. Pochwa ścięgna ścięgna ścięgna promieniowego Longissimus jest nacięta, a ścięgno narysuje się łokcie, a kość żerska jest odsłonięta przez ostre rozwarstwienie wzdłuż promieniowego zawrotnego i promieniowego więzadła głowy noszeńskiej (ryc. 4). Potwierdź obszar niejednorodny, jakość chrząstki stawowej i stopień niedokrwienia kości żebkowej. Po rozluźnieniu opaski uciskowej obserwuj proksymalny biegun kości żerskiej w celu ustalenia krwawienia, aby ustalić, czy istnieje martwica niedokrwienna. Jeśli martwica noszenia nie jest związana z promieniowym nadgarstkiem lub międzynarodowym zapaleniem stawów, można zastosować MFC VGB.

Rycina 4. Podejście chirurgiczne noszenia: (a) Nacięcie rozpoczyna się 8 cm proksymalnie od poprzecznego tunelu nadgarstkowego i rozciąga promieniową krawędź promieniowego zginacza carpa radialis do dystalnej części nacięcia, która jest złożona w kierunku podstawy kciuka w poprzecznym tunelu nadgarstkowym. (B) Ścięgna ścięgna ścięgna promieniowego ścięgna Longissimus jest nacięta, a ścięgno jest rysowane łokciowo, a kość żerska jest odsłonięta przez ostre rozwarstwienie wzdłuż promieniowych więzadeł głowy i promieniowej głowy. (C) Zidentyfikuj obszar nieciągłowości kostkowej.
Nacięcie o długości 15-20 cm jest wykonywane bliższe linii stawu kolanowego wzdłuż tylnej granicy przyśrodkowego mięśnia kości udowej, a mięsień jest cofnięty do przodu, aby odsłonić rozdzielczość krwi MFC (ryc. 5). Zapewnienie krwi MFC jest ogólnie dostarczane przez gałęzie stawowe DGA i SMGA, zwykle przyjmujące gałąź stawów DGA i odpowiadającego odpowiadającemu miastowi. Kapedicla naczyniowa jest uwolniona proksymalnie, starając się chronić okostną i naczynia trofoblastyczne na powierzchni kostnej.

Rycina 5. Dostęp chirurgiczny do MFC: (a) Nacięcie o długości 15-20 cm jest wykonane proksymalnie wzdłuż tylnej granicy przyśrodkowego mięśnia kości udowej z linii stawu kolanowego. (B) Mięsień jest cofnięty do przodu, aby odsłonić dopływ krwi MFC .。
Przygotowanie kości żerskiej
Deformacja DISI noszenia musi zostać skorygowana, a obszar przeszczepu kości kostnochondralnej przygotowany przed implantacją przez zginanie nadgarstka pod fluoroskopią w celu przywrócenia normalnego kąta promieniowego (ryc. 6). Pin kirschnera o 0,0625 stóp (około 1,5 mm) jest wywiercony przez okrytowo od grzbietowy do metakarpalny w celu ustalenia promieniowego stawu szaleńczego, a szczelina zawieszenia noszenia jest odsłonięta po wyprostowaniu nadgarstka. Przestrzeń złamania została oczyszczona z tkanki miękkiej i dodatkowo oparta otwartym rozruchem płytowym. Niewielka piła wzajemna służy do spłaszczenia kości i upewnienia się, że klapa implantu przypomina bardziej prostokątną strukturę niż klin, co wymaga obsługi szczeliny nawigacyjnej z szerszą szczeliną po stronie dłoniowej niż po stronie grzbietowej. Po otwarciu przerwy wada mierzona jest w trzech wymiarach w celu określenia zakresu przeszczepu kostnego, który zwykle ma długość 10-12 mm ze wszystkich stron przeszczepu.

Rycina 6. Korekta skłonnej deformacji pleców noszenia, z fluoroskopowym zgięciem nadgarstka w celu przywrócenia normalnego wyrównania promieniowego. Pin Kirschner o 0,0625 stóp (około 1,5 mm) jest wywiercony przezskórnie od grzbietowy do metakarpalny w celu ustalenia promieniowego stawu nachylenia, narażając rozmiar kuszu, narażając rozmiar kuszu i przywróci normalną wysokość kości nękowej.
Osteotomia
Naczyniowy obszar przyśrodkowego kłykcia kości udowej jest wybierany jako obszar ekstrakcji kości, a obszar ekstrakcji kości jest odpowiednio zaznaczony. Uważaj, aby nie zranić więzadła przyśrodkowego. Periosteum jest nacięte, a prostokątna klapka kostna o odpowiednim rozmiarze dla pożądanej klapy jest wycinana za pomocą piły wzajemnej, z drugim blokiem kości wyciętym na 45 ° wzdłuż jednej strony, aby zapewnić integralność klapy (ryc. 7). 7). Należy zachować ostrożność, aby nie oddzielić okostnej, kości korowej i kości gąbczastej klapy. Turnieniwarki kończyn dolnych należy uwolnić, aby zaobserwować przepływ krwi przez klapę, a szypułka naczyniowa powinna zostać uwolniona bliżej przez co najmniej 6 cm, aby umożliwić kolejną zespolenie naczyniowe. W razie potrzeby niewielka ilość kości guzacyjnej można kontynuować w kłykcie kości udowej. Wada kłykcia kości udowej jest wypełniona substytutem przeszczepu kości, a nacięcie jest osuszana i zamknięta warstwa przez warstwę.

Ryc. 7. Usuwanie klapy kości MFC. (A) Obszar osteotomii wystarczający do wypełnienia przestrzeni żerskiej jest nacięty, a periosteum jest nacięte, a prostokątna klapa kości o odpowiednim rozmiarze dla pożądanej klapy jest wycinana za pomocą piły wzajemnej. (B) Drugi kawałek kości jest wycinany wzdłuż jednej strony w 45 °, aby zapewnić integralność klapy.
Implantacja i fiksacja klapy
Klapa kostna jest przycięta do odpowiedniego kształtu, uważając, aby nie ściskać szypułki naczyniowej ani nie rozebrać okostnej. Klapa jest delikatnie wszczepiona do obszaru wady kości żerowej, unikając perkusji i przymocowana za pomocą pustych śrub nawigacyjnych. Podjęto ostrożność, aby dłoniowy brzeg wszczepionego bloku kości jest spłukiwaniem dłoniowym brzegu kości żerskiej lub że nie jest lekko przygnębiony, aby uniknąć uderzenia. Fluoroskopię przeprowadzono w celu potwierdzenia morfologii kości żerowej, linii siły i pozycji śrubowej. Zespolenie tętnica klapy naczyniowej do tętnicy promieniowej kończy się na boki, a końcówka żylna do końca tętnicy promieniowej do końca do końca (ryc. 8). Kapsułka stawowa jest naprawiana, ale unikana jest szypułka naczyniowa.

Rycina 8. Implantacja płata kości, utrwalenie i zespolenie naczyniowe. Klapa kości jest delikatnie wszczepiona w obszar defektu kości żerowej i przymocowana za pomocą pustych śrub nawigacyjnych lub szpilek Kirschnera. Uważa się, że brzeg metakarpalny wszczepionego bloku kości jest równany z brzegiem śródręczkowego kości żerskiej lub lekko przygnębiona, aby uniknąć uderzenia. Zesprót tętnicy klapy naczyniowej do tętnicy promieniowej wykonano od końca do końca, a końcówkę żyły do żyły towarzyszowej tętnicy promieniowej wykonano od końca do końca.
Rehabilitacja pooperacyjna
Dozwolona jest doustna aspiryna 325 mg dziennie (przez 1 miesiąc), pooperacyjne obciążenie dotkniętej kończyny jest dozwolone, hamowanie kolana może zmniejszyć dyskomfort pacjenta, w zależności od zdolności pacjenta do poruszania się we właściwym czasie. Przeciwdziałane wsparcie pojedynczej kuli może zmniejszyć ból, ale długoterminowe wsparcie kul nie jest konieczne. Szwy usunięto 2 tygodnie po zabiegu, a odlew Muenster lub Long ramię do kciuka utrzymywano przez 3 tygodnie. Następnie stosuje się krótkie odlew do kciuka, aż złamanie zagoi się. Promienie rentgenowskie są pobierane w odstępach 3-6 tygodni, a gojenie pęknięć potwierdza CT. Następnie aktywne i pasywne działanie zgięcia i rozszerzenia należy rozpocząć stopniowo, a intensywność i częstotliwość ćwiczeń należy stopniowo zwiększać.
Główne komplikacje
Główne powikłania stawu kolanowego obejmują ból kolana lub uszkodzenie nerwów. Ból kolana wystąpił głównie w ciągu 6 tygodni po zabiegu i nie stwierdzono utraty czuciowej ani bolesnego nerwiaka z powodu uszkodzenia nerwu odpisowego. Główne powikłania nadgarstka obejmowały nierównomierność kości, ból, ból, sztywność stawów, osłabienie, postępujące zapalenie zwyrodnieniowe stawów promieniowego nadgarstka lub kości międzyodpadne oraz ryzyko heterotopowego kostcenia okostnej.
Bezpłatne przyśrodkowe kłykcie kości udowej naczyniowe przeszczep kości do zjednoczenia scafoidów z proksymalną martwicą avascularną i zapadnięciem nadgarstka
Czas po: 28-2024 maja