Złamania kostki są jednym z najczęstszych rodzajów złamań w praktyce klinicznej. Z wyjątkiem niektórych urazów obrotowych I/II klasy i urazów uprowadzenia, większość złamań kostki zwykle obejmuje boczny Malleolus. Boczne złamania Malleolus typu Webera A/B zwykle powodują stabilną dystalną syndesmozę piszczelową i mogą osiągnąć dobrą redukcję dzięki bezpośredniej wizualizacji od dystalnej do proksymalnej. W przeciwieństwie do tego, że boczne złamania Malleolus typu C obejmują niestabilność w bocznym malleolu na trzech osiach z powodu dystalnego uszkodzenia piszczelowego, co może prowadzić do sześciu rodzajów przemieszczenia: skrócenie/wydłużanie, poszerzenie/zwężenie dystalnej przestrzeni piszczelowej, przedniego/tylnego przemieszczenia przednich/tylnych przemieszczenia przednich/tylnych. oraz kombinacje tych pięciu rodzajów obrażeń.
Liczne wcześniejsze badania wykazały, że skracanie/wydłużenie można ocenić między innymi poprzez ocenę znaku DIME, linii stenton i kątu piszczelowego. Przemieszczenie w płaszczyznach wieńcowych i strzałkowych można dobrze ocenić przy użyciu fluoroskopowych widoków czołowych i bocznych; Jednak przemieszczenie obrotowe jest najtrudniejsze do oceny śródoperacyjnej.
Trudność w ocenie przemieszczenia obrotowego jest szczególnie widoczna w zmniejszeniu strzałki podczas wkładania dystalnej śruby piszczelowej. Większość literatury wskazuje, że po wstawieniu dystalnej śruby piszczelowej występuje 25% -50% słabej redukcji, co powoduje wstęgę i utrwalanie deformacji włókien. Niektórzy uczeni zaproponowali stosowanie rutynowych śródoperacyjnych ocen CT, ale może to być trudne do wdrożenia w praktyce. Aby rozwiązać ten problem, w 2019 r. Zespół profesora Zhanga Shimina ze szpitala Yangpu powiązanego z Uniwersytetem Tongji opublikował artykuł w międzynarodowym czasopiśmie ortopedycznym *obrażenia *, proponując technikę oceny, czy rotacja boczna w Malleolus została poprawiona przy użyciu śródoperacyjnego promienia rentownego. Literatura zgłasza znaczną skuteczność kliniczną tej metody.
Teoretycznymi podstawami tej metody jest to, że w widoku fluoroskopowym kostki boczna kora ściany bocznego dolnej dolnej dolnej ma wyraźną, pionową, gęstą cień, równoległą do kory przyśrodkowej i bocznej mollelu bocznego.
Ilustracja fluoroskopowego widoku skokowego pokazująca zależność pozycyjną między boczną kory ściany bocznej dolnej dolnej (linia B) a kory przyśrodkowymi i bocznymi bocznego malleolu (linie A i C). Zazwyczaj linia B znajduje się na zewnętrznej jednej trzeciej linii między liniami A i C.
Normalna pozycja bocznego malleolu, obrót zewnętrzny i rotacja wewnętrzna mogą powodować różne wygląd obrazowania w widoku fluoroskopowym:
- Boczne Malleolus obracało się w normalnej pozycji **: Normalny boczny kontur Malleolus z korowym cieniem na bocznej ścianie bocznej części malleolarnej, umieszczonej na zewnętrznej jednej trzeciej linii przyśrodkowej i bocznej kory bocznej Malleolus.
-Tateralny Zewnętrzny obrót Malleolus deformacja **: Boczny kontur Malleolus wydaje się „ostro liściowy”, korowy cień na bocznej części zbiorczej znika, dystalna przestrzeń piszczelowa zawęża się, linia shenton staje się nieciągła i rozproszona.
-Tateralny Malleolus Wewnętrzny obrót deformacja **: Boczny kontur Malleolus wydaje się „w kształcie łyżki”, korowy cień na bocznej części zbiorczej znika, a dystalna przestrzeń piszczelowa rozszerza się.
Zespół obejmował 56 pacjentów ze bocznymi złamaniami wołowiskowymi typu C w połączeniu z dystalnymi urazami syndesmozy piszczeli i zastosowało wyżej wymienioną metodę oceny. Ponowne badanie CT pooperacyjne wykazały, że 44 pacjentów osiągnęło redukcję anatomiczną bez deformacji obrotowych, podczas gdy 12 pacjentów doświadczyło łagodnej deformacji obrotowej (mniej niż 5 °), z 7 przypadkami obrotu wewnętrznego i 5 przypadków obrotu zewnętrznego. Nie wystąpiły żadne przypadki umiarkowanych (5-10 °) lub ciężkich (większych niż 10 °) deformacji obrotu zewnętrznego.
Poprzednie badania wykazały, że ocena bocznego zmniejszenia złamania wołowiny może być oparta na trzech głównych parametrach Webera: równoległej równomierności między powierzchniami stawów piszczelowych i talarowych, ciągłość linii shenton i znaku dziesięciokrotnego.
Słabe zmniejszenie bocznego Malleolus jest bardzo powszechnym problemem w praktyce klinicznej. Podczas gdy zwrócono się na przywrócenie długości, należy przyjąć równe znaczenie na korekcie obrotu. Jako staw obciążający każde złośliwe redukcję kostki może mieć katastrofalny wpływ na jej funkcję. Uważa się, że śródoperacyjna technika fluoroskopowa zaproponowana przez profesora Zhanga Shimina może pomóc w osiągnięciu precyzyjnego zmniejszenia bocznych złamań wołowych typu C. Ta technika służy jako cenne odniesienie dla klinicystów pierwszej linii.
Czas po: 06-2024
