Urazy skokowe są powszechnym urazem sportowym, które występuje w około 25% urazów mięśniowo -szkieletowych, a urazy więzadła bocznego (LCL) są najczęstsze. Jeśli ciężki stan nie jest leczony w czasie, łatwo jest prowadzić do powtarzających się skręceń, a poważniejsze przypadki wpłyną na funkcję stawu skokowego. Dlatego ma duże znaczenie dla diagnozowania i leczenia urazów pacjentów na wczesnym etapie. W tym artykule skupi się na umiejętnościach diagnostycznych urazów więzadła bocznego ukochania w stawie kostki, aby pomóc klinicystom poprawić dokładność diagnozy.
I. Anatomia
Przednie więzadło talfibularne (ATFL): spłaszczone, połączone z boczną kapsułką, zaczynając od przedniej części strzałkowej i kończąc przednimi ciałem skoków.
Więzadło wapnia -błowe (CFL): w kształcie sznurka, pochodzące z przedniej granicy dystalnego bocznego malleolu i kończącego się w kadlcie.
Podsumowanie tylne talfibularne (PTFL): Pochodzi na przyśrodkowej powierzchni bocznego malleolu i kończy się tylną częścią przyśrodkowego.
Sam ATFL odpowiadał za około 80% obrażeń, podczas gdy ATFL w połączeniu z urazami CFL stanowiło około 20%.
Schematyczny schemat i anatomiczny schemat bocznego więzadła zabezpieczenia stawu kostki
Ii. Mechanizm obrażeń
Supinowane obrażenia: przednie więzadło talfibularne
Więzadło wapna -bliźniecowe Uraz Varus: więzadło wapnia -bliźniacze
Iii. Ocenianie kontuzji
Klasa I: Szczep więzadła, brak widzialnego pęknięcia więzadła, rzadko obrzęk lub tkliwość i brak oznak utraty funkcji;
Stopień II: Częściowe makroskopowe pęknięcie więzadła, umiarkowany ból, obrzęk i tkliwość oraz niewielkie upośledzenie funkcji stawu;
Klasa III: więzadło jest całkowicie rozdarte i traci swoją integralność, towarzyszącą znaczącym obrzękiem, krwawieniem i tkliwością, któremu towarzyszy wyraźna utrata funkcji i objawy niestabilności wspólnej.
Iv. Badanie kliniczne Test szuflady przedni
Pacjent siedzi z zgiętym kolanem, a koniec cielęcia zwisającego, a egzaminator trzyma piszczel na miejscu jedna ręka i pcha stopę do przodu za piętą.
Alternatywnie, pacjent jest na wznak lub siedził z kolanem zgiętym na od 60 do 90 stopni, piętę ustaloną na ziemię, a egzaminator nakładający ciśnienie tylne do dystalnej piszczeli.
Pozytywne przewiduje pęknięcie przedniego więzadła talfibularnego.
Test skrajny inwersji
Bliższą kostkę unieruchomiono, a naprężenie Varus zastosowano do dystalnej kostki, aby ocenić kąt pochylenia talusa.
W porównaniu ze stroną przeciwną> 5 ° jest podejrzanie pozytywne, a> 10 ° jest dodatnie; lub jednostronne> 15 ° jest dodatnie.
Pozytywny predyktor pęknięcia więzadła wapnia -bałkowego.
Testy obrazowe
Promieniowanie rentgenowskie powszechnych kontuzji sportowych
Promienie rentgenowskie są ujemne, ale MRI pokazuje łzy przednich więzadeł talfibular
Zalety: Rentodczenie jest pierwszym wyborem do badania, który jest ekonomiczny i prosty; Zakres obrażeń jest oceniany poprzez ocenę stopnia skłonności do skokowania. Wady: Słaby wyświetlanie tkanek miękkich, zwłaszcza więzadło, które są ważne dla utrzymania stabilności stawów.
MRI
Ryc. 1 Pozycja ukośna 20 ° wykazała najlepsze przednie więzadło talfibularne (ATFL); Ryc. 2 Linia azymutu skanu ATFL
Obrazy MRI różnych przednich urazów więzadła talfibularnego wykazały, że: (a) przedni więzadło talfibularne zagęszczanie i obrzęk; (B) łza przednich więzadeł talfibularnych; (C) pęknięcie przedniego więzadła talfibularnego; (D) Przednie uszkodzenie więzadła talfibularnego z pęknięciem avulsion.
Ryc. 3 Pozycja ukośna -15 ° wykazała najlepsze więzadło wapna -babularne (CFI);
Ryc. 4. Skanowanie CFL azymutu
Ostre, całkowite łza więzadła wapnia -błaga
Rycina 5: Widok koronalny pokazuje najlepsze tylne więzadło talfibularne (PTFL);
Ryc. 6 PTFL Scan Azimuth
Częściowa łza tylnego więzadła talfibularnego
Ocenianie diagnozy:
Klasa I: Brak szkód;
Klasa II: Kontuzja więzadła, dobra ciągłość tekstury, pogrubienie więzadeł, hipoechogeniczność, obrzęk otaczających tkanek;
Klasa III: Niekompletna morfologia więzadła, przerzedzenie lub częściowe zaburzenie ciągłości tekstury, pogrubienie więzadeł i zwiększony sygnał;
Klasa IV: Całkowite zakłócenie ciągłości więzadeł, które mogą towarzyszyć złamania awulsji, pogrubienie więzadeł i zwiększony sygnał lokalny lub rozproszony.
Zalety: Wysoka rozdzielczość tkanek miękkich, wyraźna obserwacja rodzajów uszkodzeń więzadła; Może wykazywać uszkodzenie chrząstki, kontuzję kości i ogólny stan uszkodzenia złożonego.
Wady: Nie można dokładnie ustalić, czy złamania i uszkodzenie chrząstki stawowej są przerywane; Ze względu na złożoność więzadła kostki wydajność badania nie jest wysoka; Drogie i czasochłonne.
Ultradźwięki o wysokiej częstotliwości
Rycina 1A: przednie uszkodzenie więzadła talfibularnego, częściowa łza; Ryc. 1B: Przednie więzadło talfibularne jest całkowicie rozdarte, pniak jest pogrubiony, a w przedniej przestrzeni bocznej widać duży wysięk.
Ryc. 2a: uszkodzenie więzadła wapnia -bumowego, częściowa łza; Ryc. 2b: uszkodzenie więzadła wapnia -bumowego, całkowite pęknięcie
Rycina 3A: Normalne przednie więzadło talfibularne: obraz ultradźwiękowy pokazujący odwróconą trójkątną strukturę hipoechoiczną; Rycina 3b: Normalne więzadło wapnia -bumowe: umiarkowanie echogeniczna i gęsta struktura nitkowa na obrazie ultradźwiękowym
Rycina 4A: Częściowa łza przedniego więzadła talfibularnego na obrazie ultradźwiękowym; Rycina 4b: Całkowita łza więzadła wapnia -bumowego na obrazie ultradźwiękowym
Ocenianie diagnozy:
Kontuzja: obrazy akustyczne pokazują nienaruszoną strukturę, zagęszczone i spuchnięte więzadła; Częściowa łza: W więzadle jest obrzęk, istnieje trwałe zakłócenie niektórych włókien lub włókna są lokalnie przerzedzone. Skany dynamiczne wykazały, że napięcie więzadła zostało znacznie osłabione, a więzadło przerzedzono i zwiększono, a elastyczność osłabiła w przypadku Valgusa lub Varus.
Całkowita łza: Całkowicie i uporczywie przerwane więzadło z dystalnym separacją, skan dynamiczny sugeruje brak napięcia więzadła lub zwiększone łzę, aw Valgus lub Varus więzadło przesuwa się na drugi koniec, bez żadnej elastyczności i z luźnym stawem.
Zalety: niski koszt, łatwy w obsłudze, nieinwazyjny; Subtelna struktura każdej warstwy tkanki podskórnej jest wyraźnie wyświetlana, co sprzyja obserwacji zmian tkanki mięśniowo -szkieletowej. Arbitralne badanie sekcji, zgodnie z paskiem więzadła w celu śledzenia całego procesu więzadła, lokalizacja uszkodzenia więzadła jest wyjaśniona, a napięcie więzadła i zmiany morfologiczne obserwuje się dynamicznie.
Wady: niższa rozdzielczość tkanki miękkiej w porównaniu z MRI; Polegaj na profesjonalnej operacji technicznej.
Kontrola artroskopii
Zalety: Bezpośrednio obserwuj struktury bocznego malleolu i tylnej części (takie jak gorszy staw talarowy, przednie więzadło talfibularne, więzadło wapnia itp.), Aby ocenić integralność więzadeł i pomóc chirurgowi w określeniu planu chirurgicznego.
Wady: inwazyjne, mogą powodować pewne powikłania, takie jak uszkodzenie nerwów, infekcja itp. Jest to ogólnie uważane za złoty standard diagnozowania urazów więzadła i jest obecnie stosowany w leczeniu urazów więzadła.
Czas po: 29-2024 września
