„10% złamań kostki wiąże się z uszkodzeniem dystalnego syndesmozy piszczelowo-strzałkowej. Badania wykazały, że 52% dystalnych śrub piszczelowo-strzałkowych skutkuje słabą redukcją syndesmozy. Wprowadzenie dalszej śruby piszczelowo-strzałkowej prostopadle do powierzchni stawu syndesmotycznego jest niezbędne, aby uniknąć jatrogennego uszkodzenia. Zgodnie z instrukcją AO zaleca się wprowadzenie śruby piszczelowo-strzałkowej dalszej 2 cm lub 3,5 cm powyżej powierzchni stawowej dalszej kości piszczelowej, pod kątem 20-30° do płaszczyzny poziomej, od kości strzałkowej do kości piszczelowej, z kostką w pozycji neutralnej.”
Ręczne wprowadzanie dystalnych śrub piszczelowo-strzałkowych często skutkuje odchyleniami w punkcie i kierunku wejścia, a obecnie nie ma precyzyjnej metody określania kierunku wprowadzania tych śrub. Aby rozwiązać ten problem, zagraniczni badacze przyjęli nową metodę – „metodę dwusiecznej kąta”.
Wykorzystując dane obrazowe 16 normalnych stawów skokowych, stworzono 16 modeli wydrukowanych w 3D. W odległościach 2 cm i 3,5 cm powyżej powierzchni stawowej kości piszczelowej umieszczono dwa druty Kirschnera o średnicy 1,6 mm, równoległe do powierzchni stawowej, odpowiednio w pobliżu przednich i tylnych krawędzi kości piszczelowej i strzałkowej. Kąt pomiędzy dwoma drutami Kirschnera mierzono za pomocą kątomierza, a za pomocą wiertła 2,7 mm wywiercono otwór wzdłuż dwusiecznej kąta, a następnie wprowadzono śrubę 3,5 mm. Po wprowadzeniu śruby, śrubę przecięto wzdłuż piłą w celu oceny zależności pomiędzy kierunkiem śruby a osią środkową kości piszczelowej i strzałkowej.
Badania próbne wskazują, że istnieje dobra zgodność pomiędzy osią środkową kości piszczelowej i strzałkowej a linią dwusieczną kąta, a także osią środkową i kierunkiem śruby.
teoretycznie metoda ta pozwala skutecznie umieścić śrubę wzdłuż centralnej osi kości piszczelowej i strzałkowej. Jednakże podczas operacji umieszczenie drutów Kirschnera blisko przednich i tylnych krawędzi kości piszczelowej i strzałkowej stwarza ryzyko uszkodzenia naczyń krwionośnych i nerwów. Dodatkowo metoda ta nie rozwiązuje problemu jatrogennej wady redukcji, ponieważ śródoperacyjnie przed wszczepieniem śruby nie można odpowiednio ocenić ustawienia dalszego odcinka kości piszczelowo-strzałkowej.
Czas publikacji: 30 lipca 2024 r
