„10% złamań stawu skokowego jest powiązanych z uszkodzeniem więzozrostu piszczelowo-strzałkowego dalszego. Badania wykazały, że 52% śrub więzozrostowych dalszych skutkuje słabą repozycją więzozrostu. Wprowadzenie śruby więzozrostowej dalszej prostopadle do powierzchni stawowej więzozrostu jest kluczowe dla uniknięcia jatrogennej nieprawidłowo nastawionej kości. Zgodnie z podręcznikiem AO zaleca się wprowadzenie śruby więzadłowo-strzałkowej dalszej 2 cm lub 3,5 cm powyżej powierzchni stawowej kości piszczelowej dalszej, pod kątem 20-30° do płaszczyzny poziomej, od kości strzałkowej do piszczelowej, z kostką w pozycji neutralnej.”
Ręczne wszczepianie śrub piszczelowo-strzałkowych w dalszej części kości często prowadzi do odchyleń punktu i kierunku wprowadzenia, a obecnie nie ma precyzyjnej metody określania kierunku wszczepiania tych śrub. Aby rozwiązać ten problem, zagraniczni naukowcy opracowali nową metodę – „metodę dwusiecznej kąta”.
Wykorzystując dane obrazowe z 16 prawidłowych stawów skokowych, stworzono 16 modeli wydrukowanych w 3D. W odległości 2 cm i 3,5 cm od powierzchni stawowej kości piszczelowej, równolegle do powierzchni stawowej, umieszczono dwa druty Kirschnera o średnicy 1,6 mm, odpowiednio w pobliżu przedniego i tylnego brzegu kości piszczelowej i strzałkowej. Kąt między drutami Kirschnera zmierzono za pomocą kątomierza, a następnie wiertłem o średnicy 2,7 mm wywiercono otwór wzdłuż dwusiecznej kąta, a następnie wkręcono śrubę o średnicy 3,5 mm. Po wkręceniu śruby, przecięto ją wzdłuż piłą, aby ocenić zależność między jej kierunkiem a osią centralną kości piszczelowej i strzałkowej.
Eksperymenty na próbkach wskazują, że istnieje dobra zgodność pomiędzy osią centralną kości piszczelowej i strzałkowej a dwusieczną kąta, a także pomiędzy osią centralną a kierunkiem śruby.
Teoretycznie ta metoda pozwala skutecznie umieścić śrubę wzdłuż osi centralnej kości piszczelowej i strzałkowej. Jednak podczas operacji umieszczenie drutów Kirschnera blisko przednich i tylnych krawędzi kości piszczelowej i strzałkowej stwarza ryzyko uszkodzenia naczyń krwionośnych i nerwów. Ponadto, metoda ta nie rozwiązuje problemu jatrogennej nieprawidłowo nastawionej protezy, ponieważ dystalne ustawienie kości piszczelowo-strzałkowej nie może być odpowiednio ocenione śródoperacyjnie przed wszczepieniem śruby.
Czas publikacji: 30 lipca 2024 r.
