I.Jakie są powikłania po zastosowaniu zespolenia gwoździem udowym?
System gwoździ interlockingowych do kości ramiennej – blokowanie wielowymiarowe różni się nieco od systemu gwoździ śródszpikowych do kości ramiennej.
System gwoździ śródszpikowych z blokadą do kości ramiennej składa się z gwoździa z blokadą, ostrza do rotacji kości ramiennej, śruby blokującej, gwoździa i nasadki oraz wydłużonej nasadki. System gwoździ wielowymiarowych z blokadą do kości ramiennej składa się z systemu gwoździ wielowymiarowych z blokadą do kości ramiennej (wersja lewa i prawa).Φ4,5 wielowymiarowa śruba blokująca,Φ3,5 śruba blokująca, zaślepka końcowa i wydłużona zaślepka końcowa.
Co powoduje tę różnicę międzysystem gwoździ blokujących kość ramienną – blokowanie wielowymiaroweIsystem gwoździ śródszpikowych z blokadą kości ramiennej?
Wielowymiarowa konstrukcja blokująca pozwala na zablokowanie złamania w wielu kierunkach, zapewniając bardziej stabilny i niezawodny efekt stabilizacji, redukując mikroruchy końca złamania i przyspieszając gojenie. Jest ona bardziej odpowiednia w przypadku złożonych złamań. System gwoździ śródszpikowych z blokadą niewielowymiarową kości udowej jest bardziej odpowiedni w przypadku prostych złamań.
II.Jakie są korzyści ze stosowania gwoździ śródszpikowych?
System gwoździa ryglującego do kości ramiennej – wielowymiarowe blokowanie – to zaawansowane określenie medyczne stosowane w leczeniu złamań kości ramiennej. Jego zalety przejawiają się w następujących aspektach:
1)Specjalny wewnętrzny gwint śruby zapewniający lepszą stabilność.
2)Podwójna śruba korowa zwiększa stabilność złamań poprzecznych i krótkich złamań skośnych.
3)Składa się z gwoździa krótkiego i długiego oraz wielu rodzajów śrub, które można stosować w przypadku prostych i złożonych złamań bliższego końca kości ramiennej i jej osi. Śruby są zgodne z trzonem kości, posiadają kontrolowaną dynamiczną konstrukcję i mikroruchy, co sprzyja zrostowi.
4)Dzięki zastosowaniu technik małoinwazyjnych nacięcie chirurgiczne jest stosunkowo niewielkie, co ogranicza uszkodzenia otaczających tkanek miękkich i obniża ryzyko infekcji i powikłań pooperacyjnych.
5)Posiada dobrą stabilność osiową i obrotową, wytrzymuje duże obciążenia fizjologiczne i sprzyja wczesnej aktywności pacjentów.
III.Kiedy powinienem rozpocząć terapię po złamaniu kości ramiennej??
Leczenie chirurgiczne：
1) Gwoździe śródszpikowe: Jest to preferowana metoda leczenia złamań trzonu kości udowej, zwłaszcza u młodych i aktywnych pacjentów.
2)Stabilizacja płytką: W przypadku niektórych złożonych złamań lub u pacjentów, u których nie można zastosować gwoździ śródszpikowych, można wybrać stabilizację płytką.
3)Stabilizator zewnętrzny: Stosowany głównie w przypadku złamań otwartych, u pacjentów z wieloma urazami lub u tych, którzy wymagają tymczasowego unieruchomienia.
4）Endoprotezoplastyka: W przypadku złamań bliższego końca kości udowej, zwłaszcza złamań szyjki kości udowej lub złamań podgłowowych u pacjentów w podeszłym wieku, konieczna może być endoprotezoplastyka stawu biodrowego.
Leczenie niechirurgiczne:
1）Terapia trakcyjna: Jest przeznaczona dla pacjentów, u których zabieg chirurgiczny nie jest możliwy, np. u osób starszych, w złej kondycji fizycznej lub z poważnymi chorobami wewnętrznymi.
2）Unieruchomienie gipsowe lub ortezą: W przypadku niektórych prostych i nieprzemieszczonych złamań kości udowej można zastosować unieruchomienie gipsowe lub ortezą.
Czas publikacji: 03-06-2025
