Definicja zapalenia nadkłykcia bocznego kości ramiennej
Znany również jako łokieć tenisisty, naciągnięcie ścięgna mięśnia prostownika promieniowego nadgarstka lub skręcenie przyczepu ścięgna prostownika nadgarstka, zapalenie kaletki maziowej ramienno-promieniowej, znane również jako zespół nadkłykcia bocznego. Urazowe aseptyczne zapalenie tkanek miękkich otaczających nadkłykieć boczny kości ramiennej, spowodowane ostrym, przewlekłym urazem..
Patogeneza
Jest ściśle związana z wykonywanym zawodem, zwłaszcza u pracowników, którzy często obracają przedramię oraz prostują i zginają stawy łokciowe i nadgarstkowe. Większość z nich to gospodynie domowe, cieśle, murarze, monterzy, hydraulicy i sportowcy.
Dwyciąć
Wypustki po obu stronach dolnego końca kości ramiennej to nadkłykieć przyśrodkowy i boczny. Nadkłykieć przyśrodkowy jest przyczepem wspólnego ścięgna mięśni zginaczy przedramienia, a nadkłykieć boczny jest przyczepem wspólnego ścięgna mięśni prostowników przedramienia. Punkt początkowy mięśnia ramienno-promieniowego, zgiętego przedramienia i lekko pronującego. Punkt początkowy mięśnia prostownika promieniowego nadgarstka długiego, prostownika promieniowego nadgarstka krótkiego, prostownika palców większego, prostownika właściwego palców małego palca, prostownika łokciowego nadgarstka i mięśnia odwracacza.
Patogen
Początek kłykcia jest spowodowany ostrym skręceniem i naciągnięciem, ale u większości pacjentów początek choroby jest powolny i zazwyczaj nie mają oni wyraźnej historii urazu. Choroba występuje częściej u dorosłych, którzy muszą wielokrotnie obracać przedramię i energicznie prostować nadgarstek. Może również dojść do naciągnięcia lub skręcenia kłykcia z powodu powtarzającego się prostowania grzbietowego stawu nadgarstka i nadmiernego rozciągania ścięgna nadgarstka w przyczepie nadkłykcia bocznego kości ramiennej, gdy przedramię jest w pozycji pronacji.
Patologia
1. W wyniku powtarzających się urazów, boczny nadkłykieć włókna mięśniowego ulega rozerwaniu i krwawieniu, tworząc krwiak podokostnowy, a następnie organizując się i kostniejąc, co prowadzi do zapalenia okostnej i przerostu kości nadkłykcia bocznego kości ramiennej (najczęściej w postaci guzka o ostrym brzegu). Badanie patologiczne tkanki w biopsji wykazuje zwyrodnienie szkliste z niedokrwieniem, dlatego też nazywa się je również zapaleniem niedokrwiennym. Czasami towarzyszy mu rozerwanie worka stawowego, a błona maziowa stawu ulega proliferacji i pogrubieniu w wyniku długotrwałej stymulacji mięśniowej.
2. Zerwanie w miejscu przyczepu ścięgna prostownika.
3.zapalenie pourazowe lub zapalenie włóknisto-histolitowe więzadła pierścieniowatego.
4. zapalenie kaletki stawu ramienno-promieniowego i ścięgna wspólnego prostownika.
5. Zapalenie błony maziowej stawu ramiennego i promieniowego spowodowane wrastaniem kości ramiennej w małą głowę kości promieniowej.
6. Może również wystąpić rozluźnienie więzadła ramienno-promieniowego i łagodne rozejście stawu promieniowo-łokciowego bliższego, co prowadzi do zwichnięcia głowy kości promieniowej. Te zmiany patologiczne mogą powodować skurcze mięśni, ból miejscowy, promieniujący od rozciągniętych mięśni nadgarstka do przedramienia.
Prezentacja kliniczna
1. Ból po zewnętrznej stronie stawu łokciowego nasila się podczas pronacji, zwłaszcza podczas rotacji, prostowania, unoszenia, ciągnięcia, zatrzymywania, pchania i innych czynności, i promieniuje w dół wzdłuż mięśnia prostownika nadgarstka. Na początku często odczuwam ból i osłabienie w kontuzjowanej kończynie, a następnie stopniowo narasta ból po zewnętrznej stronie łokcia, który nasila się wraz ze wzrostem intensywności ćwiczeń. (Ból ma charakter bolesny lub mrowienia).
2. Dolegliwości nasilają się po wysiłku fizycznym, a ustępują po odpoczynku.
3. Rotacja przedramienia i osłabienie w trzymaniu przedmiotów, a nawet upadanie z przedmiotami.
Znaki
1. Nadkłykieć boczny kości ramiennej. Powierzchnia tylno-boczna nadkłykcia bocznego kości ramiennej, przestrzeń stawu ramienno-promieniowego, kłykieć głowowy i boczna krawędź szyjki kości promieniowej są palpacyjne. Mięśnie i tkanka mięśniowa po stronie promieniowej górnej części przedramienia są również palpacyjne z lekkim obrzękiem, tkliwością lub sztywnością. Czasami ostre krawędzie hiperostozy są wyczuwalne w okolicy nadkłykcia bocznego kości ramiennej, które są bardzo tkliwe.
2. Test Millsa jest pozytywny. Lekko ugnij przedramię i zaciśnij pięść, zegnij nadgarstek tak mocno, jak to możliwe, a następnie całkowicie wyprostuj przedramię i wyprostuj łokieć. Jeśli ból występuje po bocznej stronie stawu ramienno-promieniowego podczas prostowania łokcia, test jest pozytywny.
3. Pozytywny test oporu prostowników: pacjent zaciska pięść i zgina nadgarstek, a osoba badająca naciska grzbiet dłoni pacjenta, aby zmusić go do oporu i wyprostu nadgarstka, np. ból po zewnętrznej stronie łokcia jest pozytywny.
4. Badanie rentgenowskie może czasami wykazać nieregularności okostnej lub niewielką liczbę punktów zwapnienia poza okostną.
Leczenie
Leczenie zachowawcze:
1. Należy jak najszybciej przerwać miejscowy trening stymulacji. U niektórych pacjentów ulgę może przynieść odpoczynek lub miejscowe unieruchomienie kłykcia za pomocą gipsu.
2. Terapia masażem, wykorzystująca techniki uciskania i ugniatania w celu złagodzenia skurczu i bólu mięśni prostowników przedramienia, a następnie stosując techniki nacisku punktowego i ugniatania na bocznym nadkłykciu kości ramiennej i pobliskich punktach bólu.
3. Terapia Tuina, pacjent siedzi. Lekarz delikatnie roluje i ugniata grzbiet i zewnętrzną część łokcia, a następnie wykonuje ruchy naprzemienne wzdłuż grzbietowej strony przedramienia. Opuszkiem kciuka uciska i masuje Ah Shi (nadkłykieć boczny), Qi Ze, Quchi, Hand Sanli, Waiguan, punkt akupunkturowy Hegu itp. Pacjent siedzi, a lekarz chwyta punkt początkowy mięśnia prostownika nadgarstka oraz mięśnia prostownika nadgarstka długiego i krótkiego promieniowego. Pociągnij i rozciągnij, rozluźniając łokcie. Na koniec, za pomocą metody rozcierania mięśnia kłębu kciuka, masuje nadkłykieć boczny łokcia i mięśnie prostowników przedramienia, a miejscowe ciepło jest stosowane w odpowiednim stopniu.
4. Leczenie farmakologiczne, w ostrej fazie doustne niesteroidowe leki przeciwzapalne.
5. Leczenie okluzyjne: glikokortykosteroidy (takie jak zastrzyk złożony z betametazonu) wstrzykuje się w punkt tkliwy oraz w punkt przyczepu ścięgna i przestrzeń podrozcięgnową (w dawce mniejszej lub równej 3 razy), co może mieć działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Obecnie uznaje się, że złożony betametazon i ropiwakaina lub kompatybilność z lewobupiwakainą działają szybko, długo, mają wysokie miano przeciwzapalne, są najbezpieczniejsze, mają najdłuższy czas blokowania, najmniejszą reakcję toksyczną i najniższy efekt odbicia bólu w przypadku kompatybilności leków w przypadku miejscowej okluzji.
6. Leczenie akupunkturą: nacięcie wykonuje się blisko powierzchni kości, aby odkleić zrosty tkanki miękkiej wokół wyrostka kostnego, pogłębić mięsień prostownik nadgarstka, ścięgno wspólne mięśnia prostownika palca oraz ścięgno mięśnia odwracacza, a następnie wyciągnąć nóż z wyczuwalnym luzem. Leczenie chirurgiczne: odpowiednie dla pacjentów, którzy nie reagują na leczenie zachowawcze.
1. Metoda Body & Meleod, zabieg obejmuje niemal wszystkie tkanki zmiany, w tym wycięcie 2 mm nadkłykcia bocznego, uwolnienie punktu początkowego wspólnego ścięgna prostownika, częściową częściową resekcję bliższego końca więzadła pierścieniowatego, wprowadzenie stawu ramienno-promieniowego do błony maziowej oraz usunięcie tkanki ziarninowej lub kaletki maziowej z przestrzeni podścięgnistej.
2. Metoda Nischla, wspólne ścięgno prostownika i ścięgno mięśnia prostownika promieniowego długiego nadgarstka rozdziela się wzdłużnie, odsłania się głębokie ścięgno mięśnia prostownika promieniowego krótkiego nadgarstka, punkt przyczepu odrywa się od środka nadkłykcia bocznego, oczyszcza zdegenerowaną tkankę ścięgna, usuwa się część warstwy korowej kości z przodu, a resztkowe ścięgno i otaczająca je powięź zszywa się lub rekonstruuje na kości. Nie zaleca się ingerencji wewnątrzstawowej.
Prognosis
Przebieg choroby jest długotrwały i podatny na nawroty.
Nuwaga
1. Uważaj, żeby się ogrzać i nie zmarznąć;
2.Zmniejszanie czynników patogennych;
3.Ćwiczenia funkcjonalne;
4. W ostrej fazie technika powinna być delikatna, a technika leczenia powinna stopniowo się pogarszać u osób chorych od dłuższego czasu, tzn. technika powinna być delikatna ze sztywnością, sztywność z miękkością oraz sztywność z miękkością powinny być połączone.
Czas publikacji: 19 lutego 2025 r.
