Czym jest DHS i DCS?
DHS (Dynamiczna śruba biodrowa)to implant chirurgiczny stosowany głównie w leczeniu złamań szyjki kości udowej i złamań międzykrętarzowych. Składa się z systemu śruby i płytki, który zapewnia stabilne mocowanie poprzez dynamiczną kompresję w miejscu złamania, przyspieszając gojenie.
DCS (dynamiczna śruba kłykciowa)to urządzenie stabilizujące stosowane w przypadku złamań dalszego końca kości udowej i bliższego końca kości piszczelowej. Łączy zalety śrub kaniulowanych (MCS) i implantów DHS, zapewniając kontrolowaną kompresję dynamiczną za pomocą trzech śrub ułożonych w konfiguracji odwróconego trójkąta.
Jaka jest różnica między DHS a DHS?CS?
DHS (Dynamic Hip Screw) jest stosowana głównie w przypadku złamań szyjki kości udowej i złamań międzykrętarzowych, zapewniając stabilne mocowanie za pomocą systemu śrub i płytek. DCS (Dynamic Condylar Screw) jest przeznaczona do złamań dalszego końca kości udowej i bliższego końca kości piszczelowej, zapewniając kontrolowaną, dynamiczną kompresję dzięki trójkątnej konfiguracji śrub.
Do czego służy DCS?
DCS jest stosowany w leczeniu złamań dalszego końca kości udowej i bliższego końca kości piszczelowej. Jest szczególnie skuteczny w zapewnianiu stabilizacji i przyspieszaniu gojenia w tych obszarach poprzez zastosowanie kontrolowanej kompresji dynamicznej w miejscu złamania.
Jaka jest różnica między DCS i DPL?
DPL (Dynamiczne Blokowanie Ciśnienia)to kolejny rodzaj systemu fiksacji stosowanego w chirurgii ortopedycznej. Zarówno DCS, jak i DPL mają na celu zapewnienie stabilnej fiksacji złamań, DPL zazwyczaj wykorzystuje śruby blokujące i płytki, aby uzyskać sztywną fiksację, podczas gdy DCS koncentruje się na dynamicznej kompresji, aby przyspieszyć gojenie się złamań.
Jaka jest różnica między DPS i CPS?
DPS (Dynamiczny System Płyt)ICPS (System płyt kompresyjnych)Obie metody służą do stabilizacji złamań. DPS umożliwia kompresję dynamiczną, która może przyspieszyć gojenie się złamania poprzez promowanie ruchu międzyodłamowego podczas obciążania. CPS natomiast zapewnia kompresję statyczną i jest stosowana w przypadku złamań o większej stabilności, w których kompresja dynamiczna nie jest konieczna.
Jaka jest różnica między DCS 1 i DCS 2?
DCS 1 i DCS 2 odnoszą się do różnych generacji lub konfiguracji systemu Dynamic Condylar Screw. DCS 2 może oferować udoskonalenia pod względem konstrukcji, materiału lub techniki chirurgicznej w porównaniu z DCS 1. Jednak konkretne różnice będą zależeć od aktualizacji i udoskonaleń wprowadzanych przez producenta w systemie.
Jak zrobić DHS?
DHS to zabieg chirurgiczny stosowany w leczeniu złamań bliższego końca kości udowej, w tym złamań międzykrętarzowych i podkrętarzowych. Zabieg obejmuje następujące etapy:
1. Przygotowanie przedoperacyjne: Pacjenta poddaje się dokładnej ocenie, a złamanie klasyfikuje się za pomocą badań obrazowych, np. zdjęć rentgenowskich.
2. Znieczulenie: Stosuje się znieczulenie ogólne lub znieczulenie regionalne (np. znieczulenie podpajęczynówkowe).
3. Nacięcie i odsłonięcie: Wykonuje się nacięcie boczne nad biodrem, a mięśnie odciąga się, aby odsłonić kość udową.
4. Nastawienie i fiksacja: Złamanie jest nastawiane (wyrównywane) pod kontrolą fluoroskopową. Duża śruba gąbczasta (śruba lagowa) jest wprowadzana do szyjki i głowy kości udowej. Śruba ta jest umieszczona w metalowej tulei, która jest przymocowana do płytki, która jest przymocowana śrubami do bocznej warstwy korowej kości udowej. System DHS umożliwia dynamiczną kompresję, co oznacza, że śruba może przesuwać się w tulei, co wspomaga kompresję i gojenie złamania.
5. Zamknięcie: Nacięcie zamyka się warstwowo, a w celu zapobiegania tworzeniu się krwiaka mogą zostać umieszczone dreny.
Czym jest operacja PFN?
Operacja PFN (gwoździem bliższym kości udowej) to kolejna metoda leczenia złamań bliższego końca kości udowej. Polega ona na wprowadzeniu gwoździa śródszpikowego do kanału udowego, który zapewnia stabilne zespolenie od wewnątrz kości.
Czym jest zjawisko Z w PFN?
„Zjawisko Z” w PFN odnosi się do potencjalnego powikłania, w którym paznokieć, ze względu na swoją konstrukcję i przyłożone siły, może spowodować szpotawość szyjki kości udowej. Może to prowadzić do nieprawidłowego ustawienia i pogorszenia wyników czynnościowych. Występuje ono, gdy geometria paznokcia i siły działające podczas obciążania powodują jego migrację lub deformację, prowadząc do charakterystycznego odkształcenia w kształcie litery „Z” w paznokciu.
Co jest lepsze: gwóźdź śródszpikowy czy dynamiczna śruba biodrowa?
Wybór między gwoździem śródszpikowym (takim jak PFN) a dynamiczną śrubą biodrową (DHS) zależy od kilku czynników, w tym rodzaju złamania, jakości kości i charakterystyki pacjenta. Badania wykazały, że PFN oferuje zazwyczaj pewne korzyści:
1. Mniejsza utrata krwi: Operacja PFN zazwyczaj wiąże się z mniejszą utratą krwi śródoperacyjnie w porównaniu z DHS.
2. Krótszy czas operacji: Zabiegi PFN są często szybsze, co skraca czas znieczulenia.
3. Wczesna mobilizacja: Pacjenci leczeni metodą PFN często mogą szybciej się mobilizować i obciążać stawy, co przekłada się na szybszy powrót do zdrowia.
4. Mniej powikłań: PFN wiąże się z mniejszą liczbą powikłań, takich jak infekcje i zrosty kostne.
Jednak DHS pozostaje realną opcją, szczególnie w przypadku niektórych rodzajów stabilnych złamań, gdzie jego konstrukcja zapewnia skuteczną stabilizację. Decyzja powinna zostać podjęta w oparciu o indywidualne potrzeby pacjenta i doświadczenie chirurga.
Czy PFN można usunąć?
W większości przypadków nie ma konieczności usuwania PFN (gwoździa bliższego kości udowej) po wygojeniu złamania. Można jednak rozważyć usunięcie, jeśli pacjent odczuwa dyskomfort lub powikłania związane z implantem. Decyzję o usunięciu PFN należy podjąć w porozumieniu z chirurgiem ortopedą prowadzącym zabieg, biorąc pod uwagę takie czynniki, jak ogólny stan zdrowia pacjenta oraz potencjalne ryzyko i korzyści związane z zabiegiem usunięcia.
Czas publikacji: 19 kwietnia 2025 r.
