Posztanka, powszechnie znana jako kolan, jest kością sesamoidalną utworzoną w ścięgna czworogłowym i jest także największą kością sesamoidalną w ciele. Jest płaski i w kształcie prosa, położony pod skórą i łatwy w odczuciu. Kość jest szeroka u góry i skierowana w dół, z szorstkim frontem i gładkim tyłem. Może poruszać się w górę i w dół, w lewo i prawo oraz chronić staw kolanowy. Z tyłu rzepki jest gładki i pokryty chrząstką, łącząc się z powierzchnią rzepki kości udowej. Przód jest szorstki, a przechodzi przez niego ścięgno czworogłowe.
Chondromalacja rzepki jest powszechną chorobą stawu kolanowego. W przeszłości choroba ta była powszechna u osób w średnim wieku i starszych. Teraz, dzięki popularyzacji sportu i fitnessu, choroba ta ma również wysoki wskaźnik występowania wśród młodych ludzi.
I. Jakie jest prawdziwe znaczenie i przyczyna rzepki chondromalacji?
Chondromalacia rzepe (CMP) to zapalenie zwyrodnieniowe stawu rzepkowego zwykłego stawu spowodowanego przewlekłym uszkodzeniem powierzchni chrząstki rzepki, co powoduje obrzęk chrząstki, pękanie, łamanie, erozję i zrzucanie. Wreszcie, przeciwna chrząstka kłykcia kości udowej również ulega tych samych zmian patologicznych. Prawdziwe znaczenie CMP to: następuje patologiczna zmiana zmiękczania chrząstki rzepki, a jednocześnie występują objawy i oznaki, takie jak ból rzepki, dźwięk tarcia rzepki i atrofia mięśnia czworogłowego.
Ponieważ chrząstka stawowa nie ma unerwienia nerwów, mechanizm bólu spowodowany przez chondromalację jest nadal niejasny. CMP jest wynikiem połączonych efektów wielu czynników. Różne czynniki powodujące zmiany ciśnienia stawu rzepkowego są przyczynami zewnętrznymi, podczas gdy reakcje autoimmunologiczne, dystrofia chrząstki i zmiany ciśnienia śródkostkowego są wewnętrznymi przyczynami pędu chondromalacji.
II. Najważniejszą cechą rzepki chondromalacji są specyficzne zmiany patologiczne. Więc z perspektywy zmian patologicznych, w jaki sposób oceniana jest chondromalacja rzepka?
Insall opisane cztery patologiczne etapy CMP: etap I to zmiękczenie chrząstki spowodowane przez obrzęk, etap II jest spowodowany pęknięciami w zmiękczonym obszarze, etap III jest fragmentacją chrząstki stawowej; Etap IV odnosi się do erozyjnych zmian choroby zwyrodnieniowej stawów i ekspozycji kości podchrzęstnej na powierzchni stawowej.
System oceniania Outer Bridge jest najbardziej przydatny do oceny zmian chrząstki stawowej rzepki przy bezpośredniej wizualizacji lub artroskopii. System oceniania Outerbridge jest następujący:
Klasa I: Tylko chrząstka stawowa jest zmiękczona (zmiękczanie chrząstki zamkniętej). Zazwyczaj wymaga to dotykowego informacji zwrotnej z sondą lub innym instrumentem do oceny.
Klasa II: Wady grubości częściowej nieprzekraczające średnicy 1,3 cm (0,5 cala) lub docierające do kości podchrzęstnej.
Stopień III: szczelina chrząstki jest większa niż 1,3 cm (1/2 cala) i rozciąga się na kości podchrzęstrowej.
Klasa IV: ekspozycja na podchrzęstną kości.
Iii. Zarówno patologia, jak i ocenianie odzwierciedlają istotę rzepki chondromalacji. Jakie są więc najbardziej znaczące znaki i egzaminy dotyczące diagnozowania rzepki chondromalacji?
Diagnoza opiera się głównie na bólu rzepki, która jest spowodowana testem szlifowania rzepki i testem przysiadu. Należy skupić się na odróżnieniu, czy występuje połączone uszkodzenie łąkotki i traumatyczne zapalenie stawów. Nie ma jednak korelacji między nasileniem chondromalacji rzepki a objawami klinicznymi zespołu bólu przedniego kolana. MRI jest dokładniejszą metodą diagnostyczną.
Najczęstszym objawem jest tępy ból za rzepką i wewnątrz kolana, który pogarsza się po wysiłku lub w górę lub w dół po schodach.
Badanie fizykalne ujawnia oczywistą tkliwość w rzepce, perypatelle, marginesu rzepki i przypływu tylnej, któremu mogą towarzyszyć ból rzepki i dźwięk tarcia rzepki. Może wystąpić wysięk stawowy i atrofia czworogłowa. W ciężkich przypadkach zgięcie i przedłużenie kolana są ograniczone, a pacjent nie może stać na jednej nodze. Podczas testu ściskania rzepki za rzepką występuje silny ból, co wskazuje na uszkodzenie chrząstki stawowej rzepki, które ma znaczenie diagnostyczne. Test lawący jest często pozytywny, a test przysiadu jest pozytywny. Po zgięciu kolana od 20 ° do 30 °, jeśli zakres wewnętrznego i zewnętrznego ruchu rzepki przekracza 1/4 średnicy poprzecznej rzepki, oznacza to podwichnięcie rzepki. Mierzenie kąta Q 90 ° zgięcia kolana może odzwierciedlać nieprawidłową trajektorię ruchu rzepki.
Najbardziej niezawodnym badaniem pomocniczym jest MRI, który stopniowo zastępował artroskopię i stał się nieinwazyjnym i niezawodnym środkiem CMP. Egzaminy obrazowe koncentrują się głównie na tych parametrach: wysokość rzepki (wskaźnik Caton, pH), kąt rowku kości udowej (FTA), boczny stosunek powierzchni stawu kości udowej (SLFR), kąt dopasowania rzepki (PCA), kąt pochylenia rzepki (PTA), wśród których pH, PCA i PTA są wiarygodnymi parameterami stawu rzepki do afizyjnej diagnozy CMP (PTA).
Rentgen i MRI zastosowano do pomiaru wysokości rzepki (indeks Caton, pH): a. Axial rentgen w pozycji stojącej obciążającej z kolanem zgiętym w temperaturze 30 °, b. MRI w pozycji z kolanem zgiętym w temperaturze 30 °. L1 jest kątem nachylenia rzepki, który jest odległością od najniższego punktu powierzchni stawu rzepkowego do przedniego kąta górnego konturu płaskowyżu piszczelowego, L2 jest długością powierzchni stawu rzepkowego, a wskaźnik Caton = L1/L2.
Kąt rowka kręttwa kości udowej i kąt dopasowania rzepki (PCA) zmierzono za pomocą rentgenowskiego i MRI: a. Osiowy promieniowanie rentgenowskie z kolanem zgiętym w temperaturze 30 ° w pozycji stojącej od ciężaru; B. MRI z kolanem zgiętym w temperaturze 30 °. Kąt rowku kości udowej składa się z dwóch linii, a mianowicie najniższego punktu A rowka kręgowego kości udowej, najwyższego punktu C przyśrodkowej powierzchni stawu krętowego i najwyższego punktu B bocznej powierzchni stawowej krętowej. ∠BAC to kąt rowka krętowego kości udowej. Kąt rowka kręgowego kości udowej narysowano na osiowym obrazie rzepki, a następnie narysowano AD bisektorową ∠BAC. Następnie z najniższego punktu A rowka kręgoczka kości udowej wyciągnięto linię AE, jako pochodzenie najniższego punktu e herba rzepki. Kąt między linią prostą a AE (∠DAE) to kąt dopasowania rzepki.
Rentgen i MRI zastosowano do pomiaru kąta pochylenia rzepki (PTA): a. Axial rentgen w pozycji stojącej obciążającej z kolanem zgiętym w temperaturze 30 °, b. MRI w pozycji z kolanem zgiętym w temperaturze 30 °. Kąt pochylenia rzepki to kąt między linią łączącą najwyższe punkty przyśrodkowych i bocznych kłykci kości udowej a osą poprzeczną rzepki, tj.
Radiografie są trudne do zdiagnozowania CMP we wczesnych stadiach, aż do zaawansowanych stadiów, gdy widać rozległą utratę chrząstki, utrata przestrzeni stawowej i powiązane stwardnienie podchrzęstne i zmiany torbielowate. Artroskopia może osiągnąć wiarygodną diagnozę, ponieważ zapewnia doskonałą wizualizację stawu rzepkowego; Nie ma jednak wyraźnej korelacji między nasileniem chondromalacji rzepki a stopniem objawów. Dlatego objawy te nie powinny stanowić wskazania do artroskopii. Ponadto Artrografia, jako inwazyjna metoda diagnostyczna i modalność, jest na ogół stosowana tylko w zaawansowanych stadiach choroby. MRI jest nieinwazyjną metodą diagnostyczną, która obiecuje unikalną zdolność do wykrywania zmian chrząstki, a także wewnętrzne zaburzenia chrząstki, zanim utrata chrząstki morfologicznej jest widoczna dla nagiego oka.
Iv. Chondromalacia rzepe mogą być odwracalne lub mogą przejść do zapalenia stawów rzepakowych. Skuteczne zachowawcze leczenie należy niezwłocznie podać we wczesnych stadiach choroby. Więc co obejmuje konserwatywne leczenie?
Ogólnie uważa się, że we wczesnym etapie (etap I do II) chrząstka rzepki nadal ma zdolność do naprawy i należy wykonać skuteczne niechirurgiczne leczenie. Obejmuje to głównie ograniczenie aktywności lub odpoczynek oraz stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych w razie potrzeby. Ponadto należy zachęcać pacjentów do ćwiczeń pod nadzorem fizjoterapeuty w celu wzmocnienia mięśni mięśnia czworogłowego i zwiększenia stabilności stawu kolanowego.
Warto zauważyć, że podczas immobilizacji szelki kolanowe lub ortezy kolanowe są na ogół noszone, a utrwalanie gipsu można unikać tak dużej ilości, jak to możliwe, co może łatwo prowadzić do zużycia uszkodzenia chrząstki stawowej; Chociaż terapia blokadowa może złagodzić objawy, hormony nie należy stosować ani stosować oszczędnie, ponieważ hamują syntezę glikoprotein i kolagenu i wpływają na naprawę chrząstki; Gdy obrzęk stawów i ból nagle się pogorszy, można zastosować kompresy lodu, a po 48 godzinach można zastosować fizykoterapię i ciepłe kompresy.
V. U pacjentów z późnym stadium zdolność naprawy chrząstki stawowej jest słaba, więc leczenie konserwatywne jest często nieskuteczne i wymagane jest leczenie chirurgiczne. Co obejmuje leczenie chirurgiczne?
Wskazania do operacji obejmują: Po kilku miesiącach ścisłego zachowawczego leczenia nadal istnieje ból rzepki; Jeśli istnieje wrodzona lub nabyta deformacja, można rozważyć leczenie chirurgiczne. Jeśli wystąpi uszkodzenie chrząstki Outerbridge III-IV, wady nigdy nie można wypełnić prawdziwą chrząstką stawową. W tym czasie po prostu golanie obszaru uszkodzenia chrząstki przy przewlekłym przeciążeniu nie może zapobiec procesu zwyrodnienia powierzchni stawowej.
Metody chirurgiczne obejmują:
(1) Operacja artroskopowa jest jednym z skutecznych sposobów diagnozowania i leczenia rzepki chondromalacji. Może bezpośrednio obserwować zmiany powierzchni chrząstki pod mikroskopem. W łagodnych przypadkach mniejsze zmiany erozji na chrząstce stawowej rzepki można zeskrobać w celu promowania naprawy.
(2) boczna wysokość kłykcia kości udowej; (3) Resekcja powierzchni chrząstki rzepki. Ta operacja jest wykonywana u pacjentów z małym uszkodzeniem chrząstki w celu promowania naprawy chrząstki; (4) Resekcja rzepki jest wykonywana u pacjentów z poważnym uszkodzeniem powierzchni chrząstki rzepki.
Czas po: 15.102024
