I. W jakim celu śruba kaniulowana ma otwór?
Jak działają systemy śrub kaniulowanych? Używając cienkich drutów Kirschnera (drutów K), które zostały wywiercone w kości, aby dokładnie kierować trajektorie śrub do małych fragmentów kości.
Zastosowanie drutów Kirschnera pozwala uniknąć nadmiernego wiercenia otworów pilotujących i umożliwia fiksację zbliżających się fragmentów kości podczas wprowadzania śrub. Narzędzia puste i śruby puste są wprowadzane do kości nad drutami Kirschnera. Fiksacja śrubami kaniulowanymi jest przydatna w kręgosłupie szyjnym do stabilizacji złamań wyrostka zębodołowego i leczenia niestabilności stawu szczytowo-obrotowego.
Śruby kaniulowane mają kilka zalet w porównaniu ze śrubami niekaniulowanymi: 1) druty Kirschnera naprowadzają śrubę na kość;
2) trajektoria drutu Kirschnera umożliwia łatwą repozycjonację, jeśli pierwotna trajektoria nie była idealna;
3) druty Kirschnera umożliwiają ciągłą fiksację sąsiadujących niestabilnych fragmentów kości;
4)Druty Kirschnera zapobiegają przemieszczaniu się niestabilnych fragmentów kości podczas wprowadzania śrub.
Powikłania związane z drutem Kirschnera (złamanie, zmiana położenia i przesunięcie) można zminimalizować, stosując precyzyjne techniki operacyjne. Specjalny system narzędzi ze śrubami kaniulowanymi został opracowany specjalnie do fiksacji górnej części szyi, aby umożliwić przezskórne wiercenie przy użyciu długich urządzeń tunelujących, osłonek tkankowych, prowadnic wierteł i długich drutów Kirschnera. Narzędzia te umożliwiają dostarczanie śrub kaniulowanych pod małym kątem do kręgosłupa przez długie trajektorie tkanek miękkich. Śruby kaniulowane mają znaczące zalety w porównaniu ze śrubami niekaniulowanymi do fiksacji niestabilnego kręgosłupa szyjnego w systemie.
II.Co jest lepsze śruby kaniulowane czy gwoździe śródszpikowe?
Zarówno gwoździe śródszpikowe, jak i gwoździe kaniulowane są urządzeniami medycznymi stosowanymi do wewnętrznej stabilizacji złamań. Każdy z nich ma swoje zalety i nadaje się do różnych typów złamań i potrzeb leczenia.
| Typ | Korzyść |
| Gwóźdź śródrdzeniowy | Efekt śródszpikowego fiksowania gwoździami na stabilne złamania kości długich jest dobry, z mniejszymi obrażeniami i mniejszym krwawieniem. Śródszpikowe fiksowanie gwoździami należy do fiksacji centralnej. W porównaniu z płytkami stalowymi, śródszpikowe gwoździe mogą również chronić integralność błony zewnątrzkostnej, zapobiegać opóźnionemu gojeniu się złamań i odgrywać rolę w unikaniu infekcji. |
| Śruba kaniulowana | Stosuje się go głównie w takich obszarach jak złamania szyjki kości udowej, ze specjalnymi efektami fiksacji i kompresji. Ponadto uszkodzenia są bardzo małe i nie są potrzebne żadne stalowe płytki. |
III.Kiedy stosować śruby gąbczaste, a kiedy korowe?
Śruby gąbczaste i korowe to rodzaje implantów ortopedycznych stosowanych w stabilizacji kości, jednak są one przeznaczone do różnych rodzajów kości i mają różne zastosowania:
Śruby gąbczaste są specjalnie zaprojektowane do stosowania w gąbczastej, mniej gęstej i beleczkowej tkance kostnej, powszechnie występującej na końcach kości długich, takich jak kość udowa i piszczelowa. Zazwyczaj stosowane w miejscach, w których kość jest bardziej porowata i mniej gęsta, takich jak obszary metafizyczne kości długich. Są często stosowane w zabiegach obejmujących kręgosłup, miednicę i niektóre części barku i biodra.
Śruby korowe są przeznaczone do stosowania w gęstszej, korowej kości, która tworzy zewnętrzną warstwę większości kości i jest znacznie twardsza i mocniejsza niż kość gąbczasta. Zazwyczaj stosowane w sytuacjach, w których wymagana jest większa wytrzymałość i stabilność, takich jak fiksacja złamań trzonu kości długich. Są również stosowane w niektórych wewnętrznych urządzeniach fiksacyjnych i płytkach.
Podsumowując, wybór między śrubami gąbczastymi a korowymi zależy od rodzaju naprawianej kości i konkretnych wymagań procedury ortopedycznej. Śruby gąbczaste nadają się do bardziej miękkiej, bardziej porowatej kości, podczas gdy śruby korowe są idealne do gęstszej, nośnej kości.
Czas publikacji: 09-05-2025
