I. W jakim celu śruba kaniulowana ma otwór?
Jak działają systemy śrub kaniulowanych? Wykorzystują one cienkie druty Kirschnera (druty Kirschnera) wwiercone w kość, aby precyzyjnie kierować trajektorie śrub w małe fragmenty kości.
Zastosowanie drutów Kirschnera pozwala uniknąć nadmiernego nawiercania otworów pilotujących i umożliwia stabilizację odłamów kości podczas wprowadzania śrub. Narzędzia i śruby z otworami są wprowadzane do kości przez druty Kirschnera. Fiksacja śrubami kaniulowanymi jest przydatna w odcinku szyjnym kręgosłupa do stabilizacji złamań odontoidalnych i leczenia niestabilności stawu szczytowo-obrotowego.
Śruby kaniulowane mają kilka zalet w porównaniu ze śrubami niekaniulowanymi: 1) druty Kirschnera naprowadzają śrubę na kość;
2) trajektoria drutu Kirschnera umożliwia łatwą zmianę położenia, jeśli pierwotna trajektoria nie była idealna;
3)druty Kirschnera umożliwiają ciągłą fiksację sąsiadujących niestabilnych fragmentów kości;
4)Druty Kirschnera zapobiegają przemieszczaniu się niestabilnych fragmentów kości podczas wprowadzania śrub.
Powikłania związane z drutem Kirschnera (złamanie, repozycja i przesunięcie) można zminimalizować dzięki precyzyjnym technikom operacyjnym. Specjalnie do stabilizacji górnego odcinka szyjnego kręgosłupa opracowano specjalny system śrub kaniulowanych, umożliwiający przezskórne wiercenie z użyciem długich urządzeń tunelujących, osłonek tkankowych, prowadników wierteł i długich drutów Kirschnera. Narzędzia te umożliwiają wprowadzanie śrub kaniulowanych pod małym kątem do kręgosłupa, po długich trajektoriach tkanek miękkich. Śruby kaniulowane mają znaczące zalety w porównaniu ze śrubami niekaniulowanymi w przypadku stabilizacji niestabilnego odcinka szyjnego kręgosłupa.
II.Co jest lepsze śruby kaniulowane czy gwoździe śródszpikowe?
Zarówno gwoździe śródszpikowe, jak i gwoździe kaniulowane to narzędzia medyczne służące do wewnętrznej stabilizacji złamań. Każdy z nich ma swoje zalety i nadaje się do różnych rodzajów złamań i potrzeb terapeutycznych.
| Typ | Korzyść |
| Gwóźdź śródszpikowy | Efekt stabilizacji gwoździami śródszpikowymi w przypadku stabilnych złamań kości długich jest korzystny, wiąże się z mniejszym ryzykiem urazu i mniejszym krwawieniem. Stabilizacja gwoździami śródszpikowymi należy do stabilizacji centralnej. W porównaniu z płytkami stalowymi, gwoździe śródszpikowe mogą również chronić integralność błony zewnątrzkostnej, zapobiegać opóźnionemu gojeniu się złamań i odgrywać rolę w zapobieganiu infekcjom. |
| Śruba kaniulowana | Stosuje się go głównie w takich obszarach jak złamania szyjki kości udowej, zapewniając specjalne efekty fiksacji i kompresji. Ponadto, uszkodzenia są bardzo niewielkie i nie wymagają stosowania płytek stalowych. |
III.Kiedy stosować śruby gąbczaste, a kiedy korowe?
Śruby gąbczaste i korowe to rodzaje implantów ortopedycznych stosowanych w stabilizacji kości, jednak są one przeznaczone do różnych rodzajów kości i mają różne zastosowania:
Śruby gąbczaste zostały zaprojektowane specjalnie do stosowania w gąbczastej, mniej gęstej i beleczkowej tkance kostnej, powszechnie występującej na końcach kości długich, takich jak kość udowa i piszczelowa. Zazwyczaj stosuje się je w obszarach, gdzie kość jest bardziej porowata i mniej gęsta, takich jak obszary przynasadowe kości długich. Często stosuje się je w zabiegach obejmujących kręgosłup, miednicę oraz niektóre części barku i biodra.
Śruby korowe są przeznaczone do stosowania w gęstszej, korowej kości, która tworzy zewnętrzną warstwę większości kości i jest znacznie twardsza i mocniejsza niż kość gąbczasta. Zazwyczaj stosuje się je w sytuacjach, w których wymagana jest większa wytrzymałość i stabilność, na przykład w stabilizacji złamań trzonu kości długich. Są one również stosowane w niektórych wewnętrznych urządzeniach stabilizujących i płytkach.
Podsumowując, wybór między śrubami gąbczastymi a korowymi zależy od rodzaju mocowanej kości i specyficznych wymagań zabiegu ortopedycznego. Śruby gąbczaste nadają się do kości bardziej miękkiej i porowatej, natomiast śruby korowe idealnie sprawdzają się w przypadku kości gęstszej i bardziej nośnej.
Czas publikacji: 09-05-2025
