27-letnia pacjentka została przyjęta do szpitala z powodu „skoliozy i kifozy stwierdzonej od ponad 20 lat”. Po dokładnym badaniu rozpoznanie brzmiało: 1. Bardzo ciężkirdzeniowydeformacja ze 160 stopniami skoliozy i 150 stopni kifozy; 2. deformacja klatki piersiowej; 3. bardzo ciężkie upośledzenie funkcji płuc (bardzo ciężka mieszana dysfunkcja wentylacyjna).
Wzrost przed operacją wynosił 138 cm, waga 39 kg, a długość ramienia 160 cm.
Tydzień po przyjęciu pacjentka przeszła zabieg „trakcji pierścienia głowowo-miedniczego”. Wysokośćfiksacja zewnętrznabył stale dostosowywany po operacji, a zdjęcia rentgenowskie były regularnie przeglądane w celu zaobserwowania zmian kąta, a także wzmacniano ćwiczenia układu sercowo-płucnego.
Aby zmniejszyć ryzyko operacji ortopedycznych, poprawić efekt leczenia i dążyć do zapewnienia pacjentom większej przestrzeni do poprawy,tylny kręgosłup„uwolnienie” wykonuje się w trakcie procesu trakcji, trakcję kontynuuje się po operacji, a na koniec wykonuje się „tylną korekcję kręgosłupa + obustronną torakolastykę”.
Kompleksowe leczenie tego pacjenta przyniosło dobre wyniki, skolioza zmniejszyła się do 50 stopni, kifoza wróciła do normy fizjologicznej, wzrost wzrósł ze 138 cm przed operacją do 158 cm, o 20 cm, a waga wzrosła z 39 kg przed operacją do 46 kg; funkcja krążeniowo-oddechowa wyraźnie się poprawiła, a wygląd normalnego człowieka został zasadniczo przywrócony.
Czas publikacji: 30 lipca 2022 r.
