27-letnia pacjentka została przyjęta do szpitala z powodu „skoliozy i kifozy stwierdzonej od ponad 20 lat”. Po dokładnym badaniu diagnoza brzmiała: 1. Bardzo ciężkardzeniowydeformacja, ze skoliozą 160 stopni i kifozą 150 stopni; 2. Deformacja klatki piersiowej; 3. Bardzo ciężkie upośledzenie funkcji płuc (bardzo ciężka mieszana dysfunkcja wentylacyjna).
Wzrost przed operacją wynosił 138 cm, waga 39 kg, a długość ramienia 160 cm.
Pacjent przeszedł „trakcję pierścienia głowowo-miednicznego” tydzień po przyjęciu. Wysokośćfiksacja zewnętrznabył stale korygowany po operacji, a zdjęcia rentgenowskie były regularnie przeglądane w celu obserwacji zmian kątów; wzmocniono również ćwiczenia poprawiające funkcję układu sercowo-płucnego.
Aby zmniejszyć ryzyko operacji ortopedycznych, poprawić efekt leczenia i dążyć do zapewnienia pacjentom większej przestrzeni do poprawy,tylny rdzeniowy„uwolnienie” wykonuje się w trakcie procesu trakcji, trakcję kontynuuje się po operacji, a na końcu wykonuje się „korekcję kręgosłupa tylnego + obustronną torakolastykę”.
Kompleksowe leczenie tego pacjenta przyniosło dobre rezultaty, skolioza zmniejszyła się do 50 stopni, kifoza wróciła do normy fizjologicznej, wzrost wzrósł ze 138 cm przed operacją do 158 cm, o 20 cm, a waga wzrosła z 39 kg przed operacją do 46 kg; funkcja krążeniowo-oddechowa wyraźnie się poprawiła, a wygląd normalnego człowieka zasadniczo powrócił.
Czas publikacji: 30-07-2022
